Parachutebroek

Een parachutebroek is een broek die worden gekenmerkt door het gebruik van nylon, vooral ripstop-nylon. In de oorspronkelijke strakke stijl van begin jaren tachtig verwees "parachute" naar het nylonmateriaal van de broek, vergelijkbaar met dat van een parachute. Parachutebroeken werden in de jaren tachtig een rage in de Amerikaanse cultuur als onderdeel van de toegenomen populariteit van breakdancing.

Het kledingbedrijf Bugle Boy produceerde de broek begin jaren tachtig, hoewel ze niet het eerste bedrijf waren dat parachutebroeken produceerde. Het bedrijf Panno D'or beweert dat ze ze hebben uitgevonden, hoewel dit misschien niet waar is. Het is echter waar dat Bugle Boy het bedrijf was dat ze, schijnbaar van de ene op de andere dag, immens populair maakte. Bugle Boy parachutebroeken zijn herkenbaar aan het woord "Countdown" op een klein label boven de rits van de achterzak.

Tienerjongens waren de belangrijkste dragers van een parachutebroek. Ze kosten meestal $ 25- $ 30 per paar. Tijdens het hoogtepunt van hun populariteit, 1984-1985, werden jongens met een parachutebroek alomtegenwoordig. Bugle Boy maakte wel broeken voor meisjes en vrouwen, hoewel ze het populairst bleven bij mannen. Ze raakten bijna net zo snel uit de mode als ze aankwamen, met een rage van ongeveer twee jaar. Hun slanke, getailleerde look werd uiteindelijk ingehaald door een veel lossere broek in baggy stijl. Parachutebroeken speelden een cruciale rol in de mode van de jaren 80.

Functionele kleding[bewerken]

Vroege breakdancers gebruikten af en toe zwaar nylon om jumpsuits of broeken te maken die het contact met het breakdancing-oppervlak konden verdragen en tegelijkertijd de wrijving verminderden, waardoor snelle en ingewikkelde "downrock" -routines mogelijk werden zonder angst voor wrijving door brandwonden of slijtage van kleding. Sommige, mogelijk apocriefe bronnen, stellen dat echt parachute-nylon is gesneden en gebruikt om een dergelijke broek mogelijk te maken. In het begin van de jaren tachtig waren de parachutebroeken nauwsluitend. Door het gebruik van nylon in parachutes werd de stijl van de broek bekend als parachutebroek. Vaak waren vroege outfits van een enkele kleur of een beetje lappendeken van aard, omdat ze soms van gevonden materialen waren gemaakt.

Bij het vervaardigen en op de markt brengen als modieuze kleding, werden parachutebroeken vaak gemaakt van lichtgewicht synthetische stoffen, waardoor deze verscheidenheid aan broeken meer geschikt was voor mode dan voor breakdancing.