Paula Witkam
Paula Paulina Witkam (Leiden, 1948 – aldaar 1985) studeerde klassieke talen aan de Universiteit van Leiden en publiceerde geschiedkundige werken.[1]
Witkam ging na haar gymnasiumdiploma in 1965 naar Israël en werkte daar als vrijwilliger in een kibboets. Na terugkomst schreef ze zich in voor een studie klassieke talen. In die zelfde periode werd ze ook lid van de Leidse Palestina Werkgroep, die kort daarvoor was opgericht. Op 20 oktober 1974 maakten Witkam en Margot Heijnsbroek een rondreis door het Midden-Oosten. Van het Palestina-comité hadden zij een pakket medicamenten meegekregen voor 'de Rode Halve Maan in Beiroet, het Palestijnse Rode Kruis.[2] . Bij de grensovergang tussen Jordanië en Israël werden beide studentes aangehouden op verdenking van terrorisme. Na enige maanden gevangenschap werden zij weer vrijgelaten en komen er met een lichte straf af. De Israëlische autoriteiten begrepen dat beide vrouwen als onwetende koeriers door Al Fatah waren ingezet.
Na terugkomst blijkt dat Witkam grote moeite heeft met het verwerken van de gebeurtenissen. Ze voelde zich als speelbal gebruikt door het Palestina Komitee, Al Fatah en door medelid Wim Thierens. Hij had geregeld dat de twee voor een slaapplek bij zijn schoonfamilie terecht konden in Damascus. De avond voor hun vertrek verzocht hun Palestijnse gastheer de twee een brief op de Westelijke Jordaanoever te bezorgen. In deze brief stond met onzichtbare inkt een blauwdruk voor het maken van een bom geschreven.[3][4][5][6] Uiteindelijk pleegde ze in 1985 zelfmoord.[7][8]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Paula Witkam" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Paula Witkam.
