Pianosonate in e-mineur (Gade)
Sonate voor piano in e mineur
| ||||
Componist | Niels Gade | |||
Soort compositie | sonate | |||
Gecomponeerd voor | piano | |||
Toonsoort | e mineur | |||
Opusnummer | 28 | |||
Compositiedatum | voor 1840 gereviseerd 1854 | |||
Opgedragen aan | Franz Liszt | |||
Duur | 25 minuten | |||
Vorige werk | Fædrelandets muser | |||
Volgende werk | Strijkkwartet in F majeur | |||
Oeuvre | Oeuvre van Niels Gade | |||
Niels Gade
| ||||
|
De Sonate voor piano in e mineur is de enige pianosonate die Niels Gade componeerde. Hij leverde het werk op rond 1839, maar bleek er niet tevreden over. Hij bewerkte het uitgebreid in 1854. Rond 1840 werd het niet uitgegeven, in 1854 wel. Dat is dan de reden waarom dit vroege werk van de Deense componist een relatief hoog opusnummer draagt.
Het werk is opgedragen aan Franz Liszt, die hij in 1841 hoorde spelen en die hem nieuw inzicht gaf bij dit werk, waar met name het oorspronkelijke tweede deel het moest ontgelden. Gade. toch behoudend componist onder de invloed van Felix Mendelssohn-Bartholdy verwerkte enige invloeden van Liszt in het werk, maar voorkwam daarmee niet, dat het werk richtingsloos werd, maar wel met de van Gade melodieuze stijl.
De sonate kent vier delen:
- Allegro con fuoco
- Andante
- Allegretto
- Molto allegro e appassionato
Discografie[bewerken]
- Kontrapunkt: Elisabeth Westenholz (1991)
- Dacapo: Anker Blyme (opname 1990)
- Classico:Alexander Vaulin (2000)
- Pan Classics: Edoardo Torbianelli (2006)
- CPO: Christina Bjørkøe (2012, besproken op Musicweb geraadpleegd 5 maart 2021)
- FC Records: Jouni Somero (2014)
- Dacapo: Marianna Shirinyan (2017) (tevens bron uit boekwerkje opgesteld door Valdemar Lønsted, besproken op Classical-Music.com geraadpleegd 5 maart 2021)
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Pianosonate in e-mineur (Gade)" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Pianosonate in e-mineur (Gade).
This page exists already on Wikipedia. |