Picardietoren
De Picardietoren was een van de vijfentwintig verdedigingstorens in de vestingwerken van de Nederlandse stad Venlo.
Herkomst van de naam[bewerken]
Vermoedelijk refereert het woord picardie aan een plaats waar piekeniers hun lansen (pieken) opsloegen, of waar de (vaak metalen) piekpunten werden vervaardigd. Hoewel de precieze herkomst van de naam niet geheel duidelijk is, moet het antwoord wel in die richting worden gezocht.
Een andere verklaring voor de herkomst van de naam kan worden gezocht in de bewoners van het gebied. Vermoedelijk woonden er namelijk mensen die afkomstig waren uit Picardië. Als zodanig zou de naam dus eenvoudigweg als gebied van de Picardiërs kunnen worden gezien.
Ook was er tijdens de ontwikkeling van Venlo als stad in de middeleeuwen al een straat die de naam Picardie droeg, welke uitliep op deze toren.
Locatie[bewerken]
Zoals gezegd bevond de toren zich ter hoogte van de straat Picardie, een straat in de Venlose binnenstad die heden ten dage nog steeds bestaat. De toren bevond zich in de oostzijde van de stadsmuur, met ten noorden de Bleykerstoren. Ten zuiden van de toren was de Keulsepoort met de daarbij ter versterking gebouwde Fiolentoren. Aan de buitenzijde van de muur moet ter hoogte van deze toren het open veld langzaam zijn overgegaan in een laar, wat ook de herkomst van de andere benaming (Laarpoort) van de Keulsepoort verduidelijkt.
Verdere ontwikkeling[bewerken]
Rond 1739 werd buiten de stadsmuur de bouw van Enveloppe Van der Duyn gerealiseerd.
Tussen 1867 en 1872 werden de vestingwerken van de stad, per Koninklijk Besluit van Willem III der Nederlanden, gesloopt. Tegenwoordig herinnert alleen nog de straatnaam Picardie in de binnenstad nog aan het verleden.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Picardietoren" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Picardietoren.
