You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

Planck–Einstein relation

Uit EverybodyWiki Bios & Wiki
Ga naar:navigatie, zoeken

De Planck-relatie[1][2] (ook aangeduid als Planck's energie-frequentierelatie,[3] de Planck-relatie,[4] Planck-vergelijking,[5] en Planck-formule,[6] hoewel de laatste ook verwijs naar de wet van Planck[7][8] ) is een fundamentele vergelijking in de kwantummechanica die stelt dat de energie van een foton, 'E', bekend als fotonenergie, evenredig is met zijn frequentie, 'f' :

De evenredigheidsconstante, 'h', staat bekend als de constante van Planck . Er zijn verschillende gelijkwaardige vormen van de relatie, ook in termen van hoekfrequentie, 'ω' :
waar . De relatie verklaart de gekwantiseerde aard van licht en speelt een sleutelrol bij het begrijpen van verschijnselen zoals het foto-elektrisch effect en straling van het zwarte antilichaam (waar het gerelateerde Planck-postulaat kan worden gebruikt om de wet van Planck af te leiden).

Spectrale vormen[bewerken]

Licht kan worden gekarakteriseerd met behulp van verschillende spectrale grootheden, zoals frequentie 'ν', golflengte 'λ', golfgetal En de hoek equivalenten ( hoekfrequentie 'ω' hoekige golflengte 'y' en hoekige golfgetal 'k' Deze hoeveelheden zijn gerelateerd aan elkaar.

dus de Planck-formule kan de volgende 'standaard'-vormen aannemen

evenals de volgende 'hoekige' vormen,

De standaard vormen maken gebruik van de Planck-constante 'h' . De hoekige vormen maken gebruik van de gereduceerde Planck-constante ħ = Sjabloon:Sfrac. Hierin is c de lichtsnelheid, vaak een constante.

de Broglie relatie[bewerken]

De de Broglie-relatie,[9][10][11] ook bekend als de de Broglie's impuls-golflengterelatie,[3] generaliseert de Planck-relatie tot materiegolven . Louis de Broglie toonde aan dat als deeltjes een golfkarakter hadden, de formule E = ook op hen van toepassing zou zijn, en stelde dat deeltjes een golflengte zouden hebben gelijk aan λ = Sjabloon:SfracPagina Sjabloon:Screen reader-only/styles.css heeft geen inhoud. λ = Sjabloon:Sfrac . Het combineren van het postulaat van De Broglie met de Planck-Einstein relatie leidt tot

of

De vergelijking van de Broglie wordt ook vaak in vectorvorm aangetroffen

waarbij p de impulsvector (momentumvector) is en k de hoekgolfvector .

Bohr's frequentieconditie[bewerken]

Bohr's frequentieconditie[12] stelt dat de frequentie van een foton dat wordt geabsorbeerd of uitgezonden tijdens een elektronische overgang gerelateerd is aan het energieverschil ( ΔE ) tussen de twee energieniveaus die betrokken zijn bij de overgang:[13]

Dit is een direct gevolg van de relatie Planck-Einstein.

Referenties[bewerken]

  1. French & Taylor (1978), pp. 24, 55.
  2. Cohen-Tannoudji, Diu & Laloë (1973/1977), pp. 10–11.
  3. 3,0 3,1 Schwinger (2001), p. 203.
  4. Landsberg (1978), p. 199.
  5. Landé (1951), p. 12.
  6. Griffiths, D.J. (1995), pp. 143, 216.
  7. Griffiths, D.J. (1995), pp. 217, 312.
  8. Weinberg (2013), pp. 24, 28, 31.
  9. Weinberg (1995), p. 3.
  10. Messiah (1958/1961), p. 14.
  11. Cohen-Tannoudji, Diu & Laloë (1973/1977), p. 27.
  12. Flowers et al. (n.d), 6.2 The Bohr Model
  13. van der Waerden (1967), p. 5.

Geciteerde bibliografie[bewerken]

  • Cohen-Tannoudji, C., Diu, B., Laloë, F. (1973/1977). Quantum Mechanics, vertaald uit het Frans door SR Hemley, N. Ostrowsky, D. Ostrowsky, tweede editie, deel 1, Wiley, New York,ISBN 0471164321 .
  • Frans, AP, Taylor, EF (1978). An Introduction to Quantum Physics, Van Nostrand Reinhold, Londen,ISBN 0-442-30770-5 .
  • Griffiths, DJ (1995). Inleiding tot kwantummechanica, Prentice Hall, Upper Saddle River NJ,ISBN 0-13-124405-1 .
  • Landé, A. (1951). Quantum Mechanics, Sir Isaac Pitman & Sons, Londen.
  • Landsberg, PT (1978). Thermodynamica en statistische mechanica, Oxford University Press, Oxford UK,ISBN 0-19-851142-6 .
  • Messiah, A. (1958/1961). Quantum Mechanics, volume 1, vertaald uit het Frans door GM Temmer, Noord-Holland, Amsterdam.
  • Schwinger, J. (2001). Quantum Mechanics: Symbolism of Atomic Measurements, uitgegeven door B.-G. Englert, Springer, Berlijn,ISBN 3-540-41408-8 .
  • van der Waerden, BL (1967). Bronnen van de kwantummechanica, bewerkt met een historische inleiding door BL van der Waerden, uitgeverij Noord-Holland, Amsterdam.
  • Weinberg, S. (1995). The Quantum Theory of Fields, deel 1, Foundations, Cambridge University Press, Cambridge UK,ISBN 978-0-521-55001-7 .
  • Weinberg, S. (2013). Lezingen over kwantummechanica, Cambridge University Press, Cambridge UK,ISBN 978-1-107-02872-2 .
  • Flowers, P., Theopold, K., Langley, R. (zd ). Chemie, hoofdstuk 6, Elektronische structuur en periodieke eigenschappen van elementen, OpenStax, https://opentextbc.ca/chemistry/chapter/6-2-the-bohr-model/ .


Dit artikel "Planck–Einstein relation" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische   en/of op de pagina Edithistory:Planck–Einstein relation.



Read or create/edit this page in another language[bewerken]