Quinten De Coene
Quinten De Coene (Zottegem, 4 februari 1993) is een beeldend kunstenaar en dichter uit België afkomstig uit Zottegem.
Biografie[bewerken]
Vanaf jonge leeftijd begint Quinten De Coene - de jongste van een gezin met 3 zonen - te tekenen, maar het is pas tijdens zijn middelbare school dat hij er vuriger mee omgaat. Naar eigen zeggen kwam dit "nadat er verschillende leden van de familie gestorven zijn, en ik een kanaal nodig had om mijn gevoelens in kwijt te kunnen, gezien praten over intieme zaken me niet zo gemakkelijk afgaat." De eerste stappen in de kunst verlopen echter stroef, deels te wijten aan het ongeduldige karakter van de kunstenaar die meteen meesterwerken wilt maken. Hij herneemt zich na enkele kopstoten en leert stap per stap de regels van schilderkunst en tekenkunst. Door middel van het kopiëren van Oude Meesters krijgt hij langzamerhand een lossere pols en beginnen de eerste originele werkjes het daglicht te zien. De komende jaren verdiept hij zich in filosofie en literatuur en ontdekt zo schrijvers zoals Dostojevski, Nietzsche en Bukowski, alsook beeldende kunstenaars zoals Vincent van Gogh, Chaïm Soutine en Frank Auerbach. Maar het is bij het ontdekken van het werk van Karel Dierickx tijdens een groepstentoonstelling in het SMAK dat Quinten echt een manier ziet om gevoelens tegen te komen in een kunstwerk.
"Die expo van schilderkunst na '68 in het SMAK in Gent blies me omver, met name dat werk 'Omsloten Situatie' van Karel Dierickx. Ik heb toen meteen de catalogus gekocht in de museumshop en deze kunstenaar opgezocht."
Dit en andere invloeden uit de internationale kunstwereld kneden stilaan het oeuvre van De Coene tot zijn eigen stijl. De schilderijen van De Coene worden expressiever, de Vlaamse landschappen worden abstracter en de portretten vertonen meer en meer Baconiaanse trekken. Wilde vegen en dikke lagen verf domineren het doek, en in de houtskoolportretten die hij maakt van vrienden en familie gaat hij obsessief steeds hetzelfde onderwerp opnieuw benaderen.
"...Zoals men een landschap ziet in het voorbij reizen met de trein. Hoe het herleid wordt tot kleurvlakken en vegen, vibrerende dingen die enkel voor individuele interpretatie vatbaar zijn...."- [1]
,_Gouache_op_papier,_2019.jpg)
Poëzie[bewerken]
Tegelijkertijd neemt De Coene ook de pen ter hande, maar het is pas na lang aanraden van vrienden dat hij een publicatie in eigen beheer serieus overweegt. Dit komt er uiteindelijk in de eerste dichtbundel 'De Ontevreden Hond'. Het daaruit vaak voorgedragen gedicht Handgebaren wordt een publieksfavoriet bij zijn optredens en deelnames tijdens open mics.
Het begin van Handgebaren:
"1. in een vuil kot gooit ze de ruitensproeier tegen de grond / ze staat vol littekens dit schaap / de junkies zitten in de sofa / wolven nooit verzadigd / en ik kan weinig met dit spul in mijn lijf / sinds enkele dagen wakker / coke, opium, speed, xtc / rattenstaarten / de mond toesnoeren / en het universum aanvaarden zonder god / geen morgen meer maar het omwentelen van de zwevende bol / geen Caesar geen Ford Maddox Brown / nightclubbing / to be kind funtime / Pop bol BOM Post-pp jaa / guitaar/ ...." © Quinten De Coene
In de jaren die volgen publiceert De Coene respectievelijk de bundels 'Migraine', 'Shahmaran Hamam', 'Huidhonger' en 'Wolkenkrabber'. Deze worden uiteindelijk opgenomen met nooit eerder gepubliceerde gedichten in de bundel 'Platwalser: verzamelde gedichten 2010 - 2023'. Nadien komt ook de bundel 'Duivelsvoetstap Onder Mijn Kussen' (2023) en 'Tourniquet' (2024) uit.
Het gedicht Speldkussen wordt verkozen in de lijst van 100 beste gedichten van de Nederlandse en Vlaamse inzendingen voor de Gedichtenwedstrijd 2023. Het gedicht staat gepubliceerd in het boek 'Woorden zijn de ogen van de gedachte'.
De thema's die hij behandelt in zijn schilderijen en poëzie refereren vaak naar verlies en vergankelijkheid. Enige vorm van abstraheren vindt men ook steeds terugkeren. Hierover zegt Suzanne Grootveld het volgende:
"De lezer leert Quinten De Coene het best kennen door te kijken hoe hij zijn blik op een ander werpt. Met opengesperde ogen beschrijft hij zijn wereld en de mensen die erin leven. Toch is het duidelijk dat de blik naar buiten werpen enkel kan als je ook bij jezelf durft binnen kijken. Hiermee wordt vaak geëxperimenteerd in dit verzameld werk. Waar verwelkomd worden binnenshuis hetzelfde betekent als de deur uit gaan."
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Quinten De Coene" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Quinten De Coene.
