Quintus Poppaeus
Quintus Poppaeus was een heer, in het latijn ook wel dominus genoemd, in de Romeinse stad Pompeii, die op 24 augustus 79 na Christus, door de grote uitbarsting van de vulkaan de Vesuvius onder een grote laag as terecht is gekomen.
Leven[bewerken]
Algemeen[bewerken]
Quintus Poppaeus, geboren op 21 juli 19 na Christus, was een magistraat in de stad Pompeii. Over het leven van Quintus is niet veel bekend, behalve dat hij veel invloed had op Pompeii in zijn tijd en dat hij rijk was. Hierdoor weten we dat hij hoogstwaarschijnlijk een luxueus leven leidde. We weten dat hij een van de vele villa's in Pompeii bezat, maar het is niet duidelijk welke precies. Hij stierf op 16 augustus in het jaar 69 na Christus.
Domini in Pompeii[bewerken]
Dominus[bewerken]
De domini in Pompeii, en de domini in het algemeen, zijn rijke burgers met veel invloed op een politiek en economisch vlak. Zij hebben veel geld door hun afkomst: de domini behoorden vaak tot de adel, die sowieso al veel macht had in de samenleving. Met hun geld konden ze veel doen, zoals mensen inhuren om dingen voor ze te doen en genoeg te kopen om een gelukkig leven te leiden. Zij konden hiermee uiteraard ook grondstoffen inslaan om deze te verwerken in producten die het volk zo weer kon verbruiken, zoals gereedschap of potten. Hiermee hielden de domini hun economische status hoog en behielden hun rijkdom. Wat de politiek betreft hadden de domini hun eigen ambities, en genoeg invloed om deze soms wel eens waar te kunnen maken.
Gebouwen[bewerken]
Omdat Quintus Poppaeus een rijk persoon was, kon hij het zich veroorloven om een luxe leven te leiden.
Amfitheater[bewerken]
Een van deze voorzieningen was bijvoorbeeld een goede plaats in het amfitheater van Pompeii, waar de rijke mensen uiteraard graag naartoe gingen. Het amfitheater van Pompeii is hét oudste stenen amfitheater van Rome: twee eeuwen jonger dan het bekende Colosseum in Rome. Er werden gladiatorenspelen in dit amfitheater gehouden, die de Romeinen door heel het rijk heen vermakelijk vonden. Ook werden er circusvoorstellingen gehouden, die net zo geliefd waren als de gevechten.
Wat opvalt aan dit amfitheater is dat er geen ondergrondse ruimte is voor de dieren. Deze waren juist onder de tribunes neergezet.
Na een conflict tussen Pompeii en een buurstadje van Pompeii, genaamd Nocera, werd het theater voor tien jaar niet gebruikt. Dit verbod is echter opgeheven na een grote aardbeving in Pompeii in 62 na Christus.
Thermopolium[bewerken]
Een van de andere voorzieningen waren de thermopolia. Een thermopolium was een eetgelegenheid waar Pompeii er wel meer dan honderd van had, op elk eilandenblok (insula in het latijn) minimaal één. Het was een plek waar je snel kon lunchen en wat kon drinken, want de domini waren vaak te druk met andere zaken om voor zichzelf een maaltijd te bereiden.
De thermopolia zijn makkelijk te herkennen. Ze zijn namelijk vaak direct aan de weg gevestigd en aan het feit dat ze een U of L-vormige toonbank hebben met gaten erin die dienden als een soort bakken (ook wel dolia voor aan de toonbank. In deze bakken zat voornamelijk wijn; wat een belangrijk product was voor de Romeinen. Onder de bakken was een holte waarin 's winters de wijn werd verwarmd door er vuur onder aan te steken, en 's zomers werd er juist sneeuw uit de bergen onder de kruiken gelegd, zodat de wijn afkoelde en je koele wijn krijgt. Soms werden de dolia gebruikt voor droog voedsel, bijvoorbeeld noten of fruit. Bij grotere thermopolia waren de toonbanken bekleed met een mooi en sierlijk gekleurd marmer, terwijl bij minder rijke en simpelere thermopolia er slechts een beschildering op is gemaakt.
Een thermopolium wordt tegenwoordig gebruikt als een overkoepelende term voor eetgelegenheden in het Romeinse rijk. Een thermopolium was eigenlijk één van deze eetgelegenheden. We kennen naast het thermopolium ook de taberna, waar wijn werd verkocht en wij kennen de caupona, wat vergelijkbaar is met een herberg, omdat je er kon eten, maar ook overnachten. De popinae waren wijnbarren waar veel werd gedronken en gegokt. Dit gebeurde vaak illegaal door de lagere klassen van de Pomepiaanse samenleving.
Lupanare[bewerken]
De Lupanare, ook wel het bordeel van Pompeii (van lupa, wat prostituee betekent in het latijn) vormde een belangrijke bron van inkomsten door de belasting die je moest betalen ervoor. Er zijn genoeg aanwijzingen gevonden echter, dat ook buiten de lupanare er veel prostitutie plaatsvond, zoals in sommige thermopolia en zelfs prostituees die je naar huis kon laten komen. In de lupanare lagen de prijzen waarschijnlijk wel hoger dan in de kroegen, waar de vrouwelijke personeelslieden ook als prostituee dienden.
De prostituees hadden weinig aanzien en rechten, het beroep prostituee werd als schandelijk en verschrikkelijk beschouwd. Zo was het voor hen niet mogelijk zich verkiesbaar te stellen voor bepaalde politieke functies en mochten ze niet eens stemmen. Ook was het voor de prostituees traditie om zich in een mannelijke toga in te hullen.
Er waren veel prostituees in Pompeii, zo waren er onderhand evenveel seks gelegenheden als dat er etens-, drink- en slaapgelegenheden waren in Pompeii. Mannelijke prostituees kwamen minder vaak tot nooit voor. Dit weten we doordat er weinig tot geen aanwijzingen waren in Pompeii zelf dat ze er überhaupt waren. Wat we wel weten is dat als ze er waren, ze beter behandeld werden als de vrouwelijke prostituees en meer rechten hadden.
Stabiaanse thermen[bewerken]
De Stabiaanse thermen is het badhuis van Pompeii. Hier kon de bevolking baden, of gewoon socialiseren in het water van de baden. De baden hadden een eigen, afzonderlijk bad voor de vrouwen. Deze waren minder groot en minder rijkelijk gedecoreerd. Daar staat nu wel tegenover dat ze beter bewaard zijn gebleven, al is dit uiteraard niet per se de bedoeling geweest. Dit was een plaats om bij elkaar te komen, net zoals de thermen in Rome. Deze thermen dateren naar de vierde eeuw voor Christus en is hiermee het oudste badhuis wat we kennen uit de klassieke tijd.
Toen de Vesuvius uitbarstte, waren de thermen vermoedelijk onder constructie. Dit omdat we lichamen hebben gevonden van loodgieters rondom de kamers van het gebouw die niet gebruikt werden op dat moment.
Dit artikel "Quintus Poppaeus" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Quintus Poppaeus.
