RS1
RS1
| ||
[[Bestand:Luafout in Module:Wd op regel 2180: attempt to index field 'wikibase' (a nil value)|266px|]] | ||
Algemeen | ||
Type | lichte orbitale draagraket | |
Producent | ABL Space Systems | |
Land | Luafout in Module:Wikidata op regel 364: attempt to index field 'wikibase' (a nil value) | |
Productiejaren | 2023 - heden | |
Maten | ||
Hoogte | Luafout in Module:Wikidata op regel 364: attempt to index field 'wikibase' (a nil value)m | |
Diameter | 1,83 | |
Lengte | 26 m | |
Trappen | 2 | |
Nuttige lading | ||
Nuttige lading LEO | 1350 | |
Lanceergeschiedenis | ||
Lanceerbasis | o.a. •PSCA •CCSFS SLC-46 •KSC LC-48 | |
Aantal lanceringen | 1 | |
Mislukt | 1 | |
Eerste vlucht | 10 januari 2023, 23:27 UTC | |
1ste trap | ||
Motor | 9 x ABL E2 | |
Thrust | 485 kN | |
Brandstof | Kerolox | |
2de trap | ||
Motor | ABL E2-vacuum | |
Thrust | 57 kN | |
Brandstof | Kerolox |
De RS1 is een commerciële lichte draagraket in ontwikkeling, gebouwd en gelanceerd door het Amerikaanse ruimtevaartbedrijf ABL Space Systems. De raket is bedoeld om vrachten tot 1350 kg in een lage baan om de aarde te brengen.
Ontwerp[bewerken]
De RS1 is een tweetrapsraket. De beide trappen hebben een diameter van 1,83 meter en de lengte van het geheel is ongeveer 27 meter.
Eerste trap[bewerken]
De 16 meter lange eerste trap bevat negen E2-raketmotoren die in een cirkel zijn opgehangen. Deze vloeibarebrandstofmotoren werken op kerosine en vloeibare zuurstof volgens een open verbrandingscyclus. Bijzonder is dat behalve de voor raketten gebruikelijke RP1-raketkerosine, ook Jet-A vliegtuigkerosine als brandstof kan worden gebruikt. Samen leveren de negen hoofdmotoren een stuwkracht van 485 kiloNewton.
Tweede trap[bewerken]
De tweede trap is ruim 6 meter lang en bevat een enkele E2 vacuum als hoofdmotor. Deze levert een stuwkracht van 57 kiloNewton en werkt volgens een open verbrandingscyclus.
Neuskegel[bewerken]
De neuskegel heeft een binnendiameter van 1,96 meter en een binnenlengte van 4,5 meter. Vanaf 2,45 meter loopt deze toe naar een diameter van 55 centimeter.
Grondsystemen[bewerken]
ABL werkt met simpele mobiele grondsystemen die het mogelijk maken van kleine multi-user-lanceerplatforms te lanceren. Beoogde lanceerplaatsen zijn lanceerplaatsen als Cape Canaveral SLC-46, Kennedy Space Center LC 48, een platform op SaxaVord Spaceport en diverse platforms op het Pacific Spaceport Complex-Alaska.
Vluchten[bewerken]
Demo-1[bewerken]
De eerste lancering van een RS1 duurde maar enkele seconden. De raket schakelde op kort na het opstijgen gelijktijdig alle 9 E2-hoofdmotoren uit en viel terug op het platform, wat in een explosie en brand resulteerde en schade aan de grondsystemen toebracht. Hoewel ABL op succes had gehoopt was dit ingecalculeerd. Het is komt maar zelden voor dat een volledig nieuw lanceertuig succesvol is bij tijdens de eerste lancering.[1]
Externe link[bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "RS1" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:RS1.
![]() |
This page exists already on Wikipedia. |