Republiek Lanfang
蘭芳共和國
| |||||
| |||||
De Republiek Lanfang (Chinees: 蘭芳共和國; pinyin: Lánfāng Gònghéguó, Phak-fa-sṳ: Làn-fông Khiung-fò-koet), ook bekend als Lanfang Company (Chinese: 蘭芳公司; pinyin: Lánfāng gōngsī), was een Kongsi Federatie in West Borneo. Het werd opgericht door een Hakka Chinese genoemd Low Lan Pak in 1777 werd het beëindigd door Nederlandse bezetting in 1884.
Aankomst van de Chinezen[bewerken]
De sultans van West-Borneo, waaronder Sambas, Sukadana en Landak, importeerden in de 18e eeuw Chinese arbeiders om in goud- of tinmijnen te werken. Een aantal mijnbouwbedrijven genoot enige politieke autonomie, [1] maar Lanfang is het meest bekend dankzij een geschiedenis geschreven door Yap Siong-yoen, de schoonzoon van de laatste kapitan van de Lanfang Company. Deze geschiedenis werd in 1885 vertaald naar het Nederlands door JJM de Groot, een Nederlandse sinoloog die de geschiedenis van Lanfang vastlegde met de hulp van de laatste president, Liu Asheng.[2][3][4][5][6] Geen van de andere Chinese mijnbouworganisaties in westelijk Kalimantan heeft schriftelijke verslagen nagelaten; de gegevens van de anderen werden gedocumenteerd door Nederlandse sinologen. [7]
Heerschappij van Low Lan Pak[bewerken]
De grondlegger van de Lanfang Kongsi was Low Lan Pak (羅芳伯), afkomstig uit Meizhou in de provincie Guangdong. Chinese kolonisten hebben lang op Borneo gewoond en de meeste hielden zich bezig met handel en mijnbouw. Ze vormden hun eigen bedrijven, waaronder de Southern Company onder leiding van Low.
Low richtte in 1777 de Lanfang Company op (met als hoofdstad Mandor), en deze kwam al snel naar voren als de leidende regering in de regio. [8][9][10][11][12][13] De kolonisten kozen vervolgens Low als hun inaugurele leider. Low implementeerde veel democratische principes, waaronder het idee dat bij alle staatszaken de raadpleging van de burgers van de republiek betrokken moet zijn. De Republiek had geen permanent leger, maar een ministerie van Defensie dat een nationale militie bestuurde op basis van dienstplicht. In vredestijd hield de bevolking zich voornamelijk bezig met landbouw, productie, handel en mijnbouw. De administratieve afdelingen van Lanfang omvatten drie niveaus (provincie, prefectuur en provincie), waarbij de mensen leiders voor alle niveaus kozen. Lanfang was een bondgenoot van sultan Abdurrahman van het Sultanaat van Pontianak. [14][15][16][17][18]
Low was staatshoofd tot aan zijn dood in 1795. Daarna kozen Lanfang-leden Jiang Wubo als hun volgende president. De burgers van Lanfang kozen in totaal twaalf leiders, die hielpen bij het verbeteren van landbouwtechnieken, het uitbreiden van de mijnproductie, het ontwikkelen van cultureel onderwijs en het organiseren van militaire trainingen.
Nederlandse verovering[bewerken]
Halverwege de 19e eeuw verzwakte de Qing-dynastie aanzienlijk. De ontwikkeling van de Lanfang Company leed onder de uiteindelijke expansie van de Nederlanders. De Mandor-gemeenschap voerde hardnekkig verzet, maar faalde uiteindelijk vanwege lage kwaliteit wapens. Lin Ah Sin was de laatste leider van Lanfang.[19] Veel burgers van Lanfang en hun nakomelingen trokken naar Sumatra of Singapore.
De Nederlanders waren op hun hoede voor Qing-interventie en annexeerden niet openlijk de landen die werden gecontroleerd door de Lanfang Company, en creëerden een ander marionettenregime. Pas in 1912, toen de Qing-dynastie instortte, riepen de Nederlanders hun bezetting uit.[ citaat nodig ]
Bronnen[bewerken]
- , Conflict and Accommodation in Early Modern East Asia: Essays in Honour of Erik Zürcher, illustrated, BRILL, 1993. ISBN 9004097759.
- Chin, John M., The Sarawak Chinese, illustrated, Oxford University Press, Incorporated, 1981. ISBN 0195804708.
- Gakuen, Seijō, Social and economic aspects of Japan: Seijo Gakuen jubilee year, 1917-1967, Economic Institute of Seijo University, 1967.
- , Agriculture and Rural Connections in the Pacific, 1500-1900, illustrated, Ashgate/Variorum, 2006. ISBN 0754639789.
- Gernet, Jacques, A History of Chinese Civilization, illustrated, reprint, revised, Cambridge University Press, 1996. ISBN 0521497817.
- Heidhues, Mary F. Somers, Golddiggers, Farmers, and Traders in the "Chinese Districts" of West Kalimantan, Indonesia, illustrated, SEAP Publications, 2003. ISBN 0877277338.
- Irwin, Graham, Nineteenth-century Borneo: A Study in Diplomatic Rivalry, M. Nijhoff, 1955.
- , Chinese Indonesians: remembering, distorting, forgetting, illustrated, Institute of Southeast Asian Studies, 2005. ISBN 9812302867.
- , Luo Fangbo suo jian Boluozhou Kundian Lanfang da zong zhi kao, illustrated, 1941.
- 羅, 香林, 西婆羅洲羅芳伯等所建共和國考, 中國學社, 1961.
- Museum für Völkerkunde zu Leipzig, Jahrbuch des Museums für Völkerkunde zu Leipzig, Volume 41, Lit-Verlag, 1997. ISBN 3825834328.
- (de) , "Roter Altai, gib dein Echo!": Festschrift für Erika Taube zum 65. Geburtstag, Contributor: Erika Taube, Leipziger Universitätsverlag, 2005. ISBN 3865830625.
- Reece, Bob, Datu Bandar Abang Hj. Mustapha of Sarawak: some reflections of his life and times, Sarawak Literary Society, 1993.
- , Sojourners and Settlers: Histories of Southeast China and the Chinese, illustrated, reprint, University of Hawaii Press, 1996. ISBN 0824824466.
- Reid, Anthony, The Chinese Diaspora in the Pacific, Ashgate, 2008. ISBN 978-0754657491.
- Yong, Paul, A dream of freedom: the early Sarawak Chinese, 2, illustrated, Pelanduk Publications, 1994. ISBN 9679783774.
- YUNOS, ROZAN. "Saga of Lanfang Republic", May 23, 2011.
- , Tokoh-tokoh etnis Tionghoa di Indonesia, Kepustakaan Populer Gramedia, 2008. ISBN 978-9799101259.
- , Political Thinking of the Indonesian Chinese: 1900-1977; a Sourcebook, Institute of Southeast Asian Studies, Singapore, 1997. ISBN 9789971692018.
- Tai Peng, Wang, The origins of Chinese kongsi, Pelanduk Publications, 1994. ISBN 9679784495.
- Zhang, Delai, The Hakkas of Sabah: A Survey of Their Impact on the Modernization of the Bornean Malaysian State, Sabah Theological Seminary, 2002. ISBN 9834084005.
- Zheng, Dekun, Studies in Chinese Archaeology, Chinese University Press, 1982. ISBN 9622012612.
- Zheng, Dekun, Archaeology in Sarawak, illustrated, Heffer, 1969. ISBN 0852700113.
- "The Eurozone as a Lan Fang Republic", 2012.
- , The Sarawak Museum Journal, Contributor: Sarawak Museum, Sarawak Museum., 1959.
- , The Sarawak Museum Journal, Volume 19, Sarawak Museum (Contributor), Sarawak Museum, 1971.
- Contributor: Royal Numismatic Society (Great Britain), The Numismatic Chronicle, Volume 153, Royal Numismatic Society, 1993.
- , Excerpta Indonesica, Issues 58-62, Contributors: Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (Netherlands). Afdeling Documentatie Modern Indonesie, Koninklijk Instituut voor Taal-, Land- en Volkenkunde (Netherlands). Bibliotheek, Centre for Documentation of Modern Indonesia, Royal Institute of Linguistics and Anthropology, 1998.
- , Mitteilungen der Gesellschaft für Natur- und Völkerkunde Ostasiens, Volume 75; Volume 77c, Contributors: Deutsche Gesellschaft für Natur- und Völkerkunde Ostasiens, Tokyo, 1979.
- , China Today, Volume 6, Contributors: China Today Society, Taiwan, Taipei (City). Institute for Chinese Culture, Institute of Chinese Culture, T'ai-pei, Institute for Advanced Chinese studies, Chung-kuo wen hua hsüeh yüan. Chung-Kuo wen hua yen chiu so, Chinese Translation Society, Chung-Kuo wen hua yen chiu so, Tai pei, United Publishing Center, Inc, Chinese Institute of Translation and Research, Institute of Chinese Culture, 1963.
- (fr) , Revue bibliographique de sinologie, Volumes 6-7, Contributors: Ecole des hautes études en sciences sociales, Ecole pratique des hautes études (France). Section des sciences économiques et sociales, École pratique des hautes études (France). Section des sciences historiques et philologiques, Editions de l'Ecole des hautes études en sciences sociales, 1988.
- , Taiwan guang Hua za zhi, Volume 33, Issues 7-12, 光華畫報雜誌社, 2008.
- , Tempo: Indonesia's Weekly News Magazine, Volume 4, Issues 43-52, Arsa Raya Perdana, 2004.
- Heidhues, Mary Somers (2001), "Chinese Settlements in Rural Southeast Asia: Unwritten Histories", in Anthony Reid, Sojourners and Settlers: Histories of Southeast Asia and the Chinese, Honolulu: University of Hawaii PressPagina Module:Citation/CS1/styles.css heeft geen inhoud..
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Republiek Lanfang" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Republiek Lanfang.
