You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

Six (musical)

Uit EverybodyWiki Bios & Wiki
Ga naar:navigatie, zoeken


SIX
Muziek Toby Marlow
Lucy Moss
Teksten Toby Marlow
Lucy Moss
Première 2017 Edinburgh, Schotland
Productie 2017 Edinburgh
2017 Pre-West End
2018 VK Tour
2019 West End
2019 Tour door Noord-Amerika
2021 Broadway
2021 Tour door Australië en Nieuw-Zeeland
2023 Toronto
Portaal:  Musical

Six is een Britse musical met script en muziek van Toby Marlow en Lucy Moss. Het is een moderne hervertelling van het verhaal van de zes vrouwen van Hendrik VIII van Engeland, gepresenteerd als een popconcert. In de show, alle vrouwen (Catharina van Aragon, Anna Boleyn, Jane Seymour, Anna van Kleef, Catharina Howard en Catharina Parr.) vertellen om hun beurt hun verhaal om erachter te komen wie het meest heeft geleden van hun gezamenlijke echtgenoot.

Plot[bewerken]

De zes koninginnen stellen zichzelf voor tijdens een popconcert en stellen een prijs (de winnaar wordt de leadzangeres van de zes) voor voor degene die volgens hen de slechtste ervaring heeft gehad door toedoen van hun gemeenschappelijke echtgenoot, Hendrik VIII ("Ex-Wives"). Catharina van Aragon vertelt hoe Henry hun huwelijk nietig wilde verklaren en haar in een nonnenklooster wilde plaatsen toen hij Anna Boleyn begon te achtervolgen, ondanks dat hij hem tijdens hun huwelijk trouw was ("No Way"). Op haar beurt vertelt Anne hoe Henry haar wilde in plaats van Catherine, en klaagde vervolgens over de ontrouw waaraan Henry deelnam, wat ertoe leidde dat Anne met andere mannen flirtte om hem jaloers te maken en uiteindelijk onthoofd werd, terwijl ze haar trauma en gevoelens bedekte met grappen en gekke gezichten ("Don't Lose Ur Head"). Jane Seymour komt naar voren om haar beurt te nemen, maar wordt belachelijk gemaakt omdat ze het gemakkelijk heeft gehad met Henry. Hoewel ze toegeeft dat ze misschien wel de enige vrouw was waar Henry echt van hield, beweert Jane dat zijn liefde afhankelijk was van het feit dat ze een mannelijke erfgenaam had voortgebracht, en dat ze hem steunde ondanks zijn vele fouten ("Heart of Stone").

In de portretstudio van Hans Holbein de Jonge worden thema's die verband houden met ideeën over vrouwelijke schoonheid onderzocht. The Queens parodiëren een dating-app door een keuze uit potentiële bruiden voor te stellen ("Haus of Holbein"). Hij kiest Anna van Kleef, maar wijst haar al snel af en ontbindt het huwelijk, wat suggereert dat ze niet op haar "profielfoto" leek. Ze maakt een show van klagen over het leven in een prachtig paleis in Richmond met een enorm fortuin en niemand die haar vertelt wat ze moet doen, maar in werkelijkheid gaat ze erover opscheppen ("Get Down"). De koninginnen trekken dit in twijfel, en Anna geeft toe dat haar weelderige levensstijl geen echte tragedie kende en valt uit de competitie. De koninginnen kleineren Katherine Howard omdat ze "de minst relevante Catherine" is, maar als vergelding somt ze tekortkomingen op in de beweringen van de anderen dat ze hebben gewonnen. Vervolgens vertelt ze haar romantische geschiedenis, nadat ze als kind al veel vrijers had gehad, en aanvankelijk geniet ze van haar aantrekkelijkheid; Ze onthult echter al snel het emotionele trauma en misbruik waarmee ze in elk van deze relaties te maken kreeg, zoals gesymboliseerd in de choreografie waarin alle koninginnen haar een hand vasthouden ("All You Wanna Do").

Terwijl de koninginnen blijven vechten over wie de echte winnaar is, twijfelt Catherine Parr aan het punt van de competitie, die hen definieert door hun connectie met Hendrik in plaats van als individuen. Toch blijven de koninginnen ruzie maken. Gefrustreerd herinnert Parr zich haar scheiding van haar minnaar, Sir Thomas Seymour, en regelde een huwelijk met Hendrik, maar in plaats van te treuren erkent ze haar prestaties onafhankelijk van Hendrik ("I Don't Need Your Love"). De andere koninginnen, die zich realiseren dat ze van hun individualiteit zijn beroofd, verlaten de wedstrijd en verklaren dat ze Hendrik's liefde niet nodig hebben om zich als mensen gevalideerd te voelen. Ze gebruiken de resterende momenten op het podium om hun verhalen te herschrijven, zingen samen als groep in plaats van als soloartiesten, en schrijven hun eigen 'happy ever afters', als Hendrik er nooit bij betrokken was geweest ("Six"). Vervolgens voeren ze een mash-up uit van nummers die eerder in de show verschenen (met uitzondering van "Haus of Holbein") waarin het publiek toestemming heeft om te filmen ("Megasix").

Productie[bewerken]

In 2016 werd Marlow uitgekozen om een musical te maken voor het Edinburgh Festival Fringe van 2017. Marlow, die in het laatste jaar van de Universiteit van Cambridge zat, bedacht het idee om de verhalen van de zes vrouwen te hervertellen. Samen met Moss, een mede-student begonnen ze aan de productie van de musical.

Tijdens het bedenken van de personages werden Marlow en Moss geïnspireerd door verschillende popzangeressen. Elk van de zes vrouwen heeft een eigen karakter dat gebaseerd is op verschillende popzangeressen:

Muziek[bewerken]

De koninginnen vormen zelf het ensemble, als een naam los vermeld staat, heeft deze een grote solopartij.

  • "Ex-Wives" - Ensemble
  • "Ex-Wives (Reprise)" - Ensemble †
  • "No Way" - Catharina van Aragon en Ensemble
  • "Don't Lose Your Head" - Anna Boleyn en Ensemble
  • "Heart of Stone" - Jane Seymour en Ensemble
  • "Haus of Holbein" - Ensemble
  • "Get Down" - Anna van Kleef en Ensemble
  • "All You Wanna Do" - Catharina Howard en Ensemble
  • "I Don't Need Your Love" - Catharina Parr
  • "I Don't Need Your Love (Remix)" - Catharina Parr en Ensemble ††
  • "Six" - Ensemble
  • "Megasix" - Ensemble †

† Dit lied behoort niet tot het studioalbum

†† Op het studioalbum is dit een onderdeel van "I Don't Need Your Love"


Dit artikel "Six (musical)" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische   en/of op de pagina Edithistory:Six (musical).



Read or create/edit this page in another language[bewerken]