Stippencontradictie

De stippencontradictie is een gedachte-experiment in de relativiteitstheorie. Dit experiment leidt tot een falsificatie van de Lorentztransformaties en daarmee een falsificatie van de relativiteitstheorie. Deze contradictie werd halverwege 2018 ontdekt en in januari 2019 gepubliceerd in Physics Essays als Behavioral contradiction.^[1]

Het experiment[bewerken]

Een losse rechtuit rijdende treinwagon met lengte L en met aan beide einden een printer die een stip op de rails kan zetten maakt de gevolgen van de Lorentztransformaties duidelijk. Wanneer beide printers tegelijkertijd (aan boord van de rijdende wagon) een stip op de rails zetten, dan zullen deze stippen, voor de beschouwer die langs de rails staat, meer dan L uit elkaar staan. Dat komt door twee effecten als gevolg van de Lorentztransformaties. Enerzijds zal de wagon krimpen door de snelheid ten opzichte van de beschouwer (lengtecontractie) en anderzijds zal de voorste stip later gezet worden dan de achterste stip (tijddilatatie). Te samen resulteert dit in een afstand tussen de stippen van γL (met γ de lorentzfactor, γ > 1).

We maken een gesloten cirkel van veel van deze wagons, waarbij de voorste printer van de ene wagon tegelijkertijd de achterste printer van de volgende wagon is. Deze trein geven we eerst een constante snelheid en dan zetten alle printers tegelijkertijd aan boord van dit roterende systeem een stip op de rails. Aangezien we hier een rotatie-symmetrisch systeem hebben en de eerste stip tegelijkertijd de laatste stip is, zullen deze stippen allemaal L uit elkaar staan voor de beschouwer langs de rails.

Als we nu de straal van het roterende systeem oneindig groot maken zal er nagenoeg geen verschil meer zijn tussen de rechtdoor rijdende losse wagon en een gekoppelde wagon in de cirkel, behalve dat de gekoppelde wagon iets uitgerekt is ten opzichte van de losse wagon. (Als we de losse wagon ook zoveel zouden oprekken zouden de stippen daar zelfs γ²L uit elkaar staan.) Het gedrag van deze vergelijkbare systemen zou dus eigenlijk hetzelfde moeten zijn of op zijn minst zou het gedrag van de gekoppelde wagon steeds meer dat van de losse wagon moeten benaderen naarmate de cirkel groter wordt.

Bronnen, noten en/of referenties