Synchroon internetonderwijs
Synchroon internetonderwijs, ook wel afgekort als SIO, is een type van afstandsonderwijs waarbij personen op verschillende plaatsen lessen kunnen volgen via een technologisch middel, zoals een computer, en daarbij rechtstreeks in interactie kunnen treden met hun collega-studenten en lesgevers.[1]
Synchrone versus asynchrone vormen van afstandsonderwijs[bewerken]
Volgens onderwijsexperten heeft het leren op afstand in vergelijking met asynchrone onderwijssettings een geringere flexibiliteit. Zowel leerlingen als onderwijzers zijn gebonden aan een vast tijdstip en kunnen zelf niet beslissen over het moment waarop ze de leerstof verwerken. Daarnaast verwachten deelnemers binnen synchrone e-learningomgevingen dat de communicatie de vorm aanneemt van een natuurlijke face-to-face-conversatie. De zender van een boodschap vertrouwt erop dat de ontvanger onmiddellijk een antwoord terugstuurt. Daarentegen hebben personen die deelnemen aan niet gelijktijdig lopende internetcursussen meer tijd om te reflecteren over hun response. Dat is voordelig bij gevallen waarbij er een mening gevormd moet worden over complexe problematieken. Toch voelt het communicatieverloop omwille van de tijdsvertraging binnen dit type van afstandsonderwijs eerder onnatuurlijk aan. Samenwerking die plaatsvindt binnen internetlessen die gelijktijdig plaatsvinden, heeft over het algemeen dan ook een hogere graad van interactiviteit. Dit is belangrijk bij het stimuleren van de motivatie en participatie onder de studenten.[2] Verder lopen zowel lesgevers als leerlingen binnen het synchroon internetonderwijs het risico om aanzienlijke uitgaven te moeten doen om de nodige apparatuur te verkrijgen.[3]
Voorbeelden van synchroon internetonderwijs[bewerken]
De onderstaande toepassingen zijn gangbare middelen binnen synchrone interneteducatie.[4]
Instant messaging[bewerken]
Instant messaging-diensten biedt de lesgever de mogelijkheid om op rechtstreekse wijze berichten uit te wisselen met zijn of haar studenten. Deze toepassing is bijzonder bruikbaar voor leerlingen met spraak- en hoorproblemen.
Chatrooms[bewerken]
Chatboxen bieden de leerkracht de mogelijkheid om op elk moment in interactie te treden met één of meerdere deelnemers van zijn of haar cursus. Op die manier kan hij of zij bijvoorbeeld onmiddellijk feedback geven op het werk van de cursisten.
White boards[bewerken]
Virtuele white boards zijn passend voor educatieve lespraktijken binnen het afstandsonderwijs waar visualisatie een centrale rol inneemt. Studenten en onderwijzers kunnen daarbij gelijktijdig figuren tekenen en berichten typen die op elkaars scherm geprojecteerd worden.
Audio- en videoconferenties[bewerken]
Zowel audio- als videoconferenties kunnen gebruikt worden bij de vormgeving van synchrone internetcursussen. Door gebruik te maken van audioconferenties kan de student communiceren met vakspecialisten, geüpdatete informatie verkrijgen en gedachten uitwisselen met andere cursusdeelnemers. Toch biedt het gebruik educatieve videoconferenties een meerwaarde op het vlak van interacties, aangezien dergelijke onderwijsvormen ook de visuele component van communicatie, zoals lichaamstaal, omvat. Indien er misverstanden zouden ontstaan binnen synchrone leeromgevingen suggereert onderwijsonderzoeker S. Joseph Levine om de lessen op afstand aan te vullen met fysieke samenkomsten.[5]
Dit artikel "Synchroon internetonderwijs" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Synchroon internetonderwijs.
- ↑ Moti Frank, Encyclopedia of Information Technology Curriculum Integration, 815.
- ↑ Gulsun Eby ed., Identification, evaluation, and perceptions of distance education experts, 111-112.
- ↑ Manminder Kaur, Technology for efficient learner support services in distance education: experiences from developing countries, 29.
- ↑ Manminder Kaur, Technology for efficient learner support services in distance education: experiences from developing countries, 29-31.
- ↑ S. Joseph Levine, Making distance education work: understanding learning and learners at a distance, 40.
