Tom Poes en de ijzige heinen
Geplaatst:
09-08-2021
Ten minste een van de mensen die meewerken aan Wikipedia vindt dat deze pagina in deze vorm niet binnen de Wikipedia-encyclopedie past. De pagina is daarom aangedragen op de beoordelingslijst. Daar is mogelijk ook een meer gedetailleerde reden voor de beoordelingsnominatie te vinden. Na plaatsing op de beoordelingslijst blijft dit artikel minstens twee weken staan, zodat eventuele bezwaren ingebracht kunnen worden. Als u het artikel zodanig kunt verbeteren dat daarmee de redenen voor verwijdering komen te vervallen, aarzel dan vooral niet om het te verbeteren. Vergeet niet om dit op de genoemde lijst te vermelden. Indien u van mening bent dat het artikel dusdanig is verbeterd en aangepast dat het wel binnen Wikipedia past, vraag dan op de lijst (of aan de nominator) of dit sjabloon verwijderd mag worden. NB: deze melding dient te blijven staan tot de beoordelingsdiscussie afgesloten is. |
Tom Poes en de ijzige heinen
| ||||
| Stripreeks | Tom Poes | |||
| Volgnummer | 19 | |||
| Scenario | Marten Toonder | |||
| Tekeningen | Marten Toonder | |||
| Type | Softcover | |||
| Eerste druk | 1981 | |||
| Uitgever | Oberon | |||
| Lijst van verhalen van Heer Bommel en Tom Poes | ||||
| ||||
Tom Poes en de ijzige heinen is een ballonstripverhaal in de Tom Poes-reeks, en verscheen voor het eerst in 1958 in de nummers 13 tot 22 van de Donald Duck. In 1981 volgde stripboekvorm bij uitgeverij Oberon. In 1996 verscheen een heruitgave.
Samenvatting[bewerken]
Magister Hocus Pas heeft het weer eens voorzien op de macht in Rommeldam, en laat het daarom vriezen en sneeuwen in de lente. Lopende sneeuwpoppen helpen hem daarbij. De bevolking wordt geëvacueerd. Uiteindelijk slagen Tom Poes en Heer Bommel er in om de tovenaar met zijn eigen "wapens"te verslaan. Hierna verdwijnt alle koude.[1]
Verhaal[bewerken]
Het is prachtig lenteweer rondom Bommelstein. Heer Bommel staat daardoor in een vrolijke bui voor het open raam, als er opeens sneeuw op hem valt. Buiten gekomen is alles besneeuwd, en is er een sneeuwman te zien, en zijn voetsporen! Niet begrijpend wat er aan de hand is gaan ze weer naar binnen, waar heer Bommel de haard aanmaakt. Maar even later ploft er een pak sneeuw op het vuur. Ze rennen daarop naar boven, en op het dak treffen ze ook een sneeuwman aan. En weer beneden gekomen zit er één in heer Bommels stoel. Het eten van Joost is ook bevroren, en later zien ze ook in de keuken een sneeuwpop.
Daarop ontvluchten ze Bommelstein om hulp te zoeken. Maar in Rommeldam is ook de politiecommissaris een sneeuwpop, die dus niks kan. Iedereen is weg. Ook hier is alles wit, maar buiten de stad is alleen de weg besneeuwd. En overal staan sneeuwpoppen. Verderop blijkt een tentenkamp te zijn, waar alle inwoners tijdelijk verblijven. Een goede tent voor hen is er niet meer, en de politie zegt niks te kunnen doen omdat de sneeuwpoppen stil staan. Tom Poes besluit 's nachts te gaan kijken, want wellicht lopen de sneeuwmannen dan wel. En inderdaad. Daarop zoekt hij hulp bij de burgemeester, maar die heeft geen tijd, het is veel te gezellig bij het kampvuur! Heer Bommel wil ook niet, maar als hij hoort dat hij de redder van de stad kan worden, dan wil hij wel.
Samen ontdekken ze waar de sneeuwmannen vandaan komen. Ze gaan in het verlaten hutje, maar worden betrapt door Hocus Pas, de aanstichter van alle ellende. Hij bevriest hen, en laat ze meelopen naar Rommeldam met de sneeuwpoppen. Maar daar wordt per ongeluk een kacheltje ingeschakeld, waardoor zij ontvriezen. Ze zijn dus weer vrij. Maar Hocus Pas heeft dat ook gemerkt, en stuurt een leger sneeuwpoppen om de twee definitief koud te maken. Ze vluchten weer de stad uit, met alle sneeuwpoppen achter hen aan. Tom Poes bedenkt om naar Hocus Pas te vluchten. Die heeft de sneeuwpoppen bevolen niet te stoppen en kan ze daardoor niet tegenhouden. En zo wordt uiteindelijk de hut met Hocus Pas er in geheel verwoest en bedolven door de sneeuwmannen. En daarop verdwijnt de sneeuw en is het weer prachtig lenteweer.
Heer Bommel gaat in het tentenkamp enthousiast vertellen over "zijn' reddingsactie, maar komt van een koude kermis thuis. Ze zijn niet dankbaar en "ze gaan nog niet naar huis". Woedend gaat heer Bommel met Tom Poes naar Bommelstein. De dankbare woorden van Joost doen hem echter goed. En daarna besluiten ze samen het verhaal met een diner.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Achtergrond[bewerken]
Zoals vaker is de titel een soort woordspeling. In dit geval een variatie op ijzeren hein; een onverstoorbaar iemand. Want de sneeuwpoppen zijn ook onverstoorbaar. Ze worden "bestuurd" door Hocus Pas, maar ze leven niet.
Dit artikel "Tom Poes en de ijzige heinen" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Tom Poes en de ijzige heinen.
|
This page exists already on Wikipedia. |
