U 211 (Kriegsmarine)

	VlagU 211Vlag
	Overzicht
Naamsein	{{#property:P879}}
	Geschiedenis
Kiellegging	29 maart 1941
Tewaterlating	15 januari 1942
In dienst gesteld	7 maart 1942
Uit dienst gesteld	19 november 1943
	Algemene kenmerken
Waterverplaatsing	boven water; 769 ton; onder water; 871 ton
Afmetingen	67,1 x 6,2 x 4,74 meter
Bemanning	44 - 52 koppen
	Techniek en uitrusting
Snelheid	boven water; 17,7 knopen; onder water; 7,6 knopen
Portaal:	Marine

De U 211 was een VIIC-type onderzeeër van de Duitse Kriegsmarine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze stond onder bevel van korvetkapitein Karl Hause. De U 211 werd tot zinken gebracht in november 1943 door geallieerde dieptebommen. U 211 was een van de eerste van een reeks U-boten die verloren zou gaan in deze novembermaand.

Laatste missie[bewerken]

Op 16 november 1943 rapporteerden Duitse verkenningsvliegtuigen een geallieerd konvooi van 66 schepen. Het waren de schepen van konvooi MKS-30 uit Gibraltar, die onder een gemeenschappelijk escorte voeren. Admiraal Dönitz gaf aan 26 U-boten bevel een onderscheppingslinie te vormen. De 'wolfsbende' maakte contact met konvooi MKS-30 en besloot dit te volgen. Om 00.11 u., op 19 november, vond het treffen plaats. Het Britse fregat HMS Exe ramde de U 333, zodat de Duitser met zware schade naar zijn basis moest terugkeren. Maar toen had een van de onderzeeboten eindelijk succes: de Cantecleer, die door een akoestische torpedo in de achtersteven werd geraakt, moest weggesleept worden. Daarna verzadigden de Britten het gebied rondom het konvooi met escorteschepen. Hudsons, Vliegende Forten en Catalina's zwermden overdag boven het konvooi, en toen het donker werd verschenen Vickers Wellingtons met Leigh Light-zoeklichten die elke U-boot dreigden te verlichten die zo onverstandig was een periscoop boven water uit te steken.

Korvetkapitein Karl Hause van de U 211, hoorde op 19 november op de ruispeiler de langzaam draaiende scheepsschroeven van de vrachtschepen, en bijna geen sneljagende scheepsschroeven van de escorteurs. Het was nacht en hij besloot om toch maar te kijken met zijn periscoop. Het rood-licht werd aangestoken zodat zijn ogen zich konden aanpassen aan de duisternis buiten. Juist op dit moment vloog een Vickers Wellington, met zijn zoeklicht aan, boven de plaats waar de U 211 zich bevond. Het verlichte schuimzog van de snellopende periscoop verraadde de positie van U 211, die prompt met dieptebommen werd bestookt. De U 211 zonk onmiddellijk, zonder zelf een schot te hebben gelost.

Einde U 221[bewerken]

Tot zinken gebracht op 19 november 1943 ten oosten van de Azoren in positie 40°15' N. en 19°18' W. door dieptebommen van een Britse Vickers Wellington-vliegtuig (Squadron 179/F). Commandant Karl Hause en zijn 54 bemanningsleden kwamen om het leven.