U 220 (Kriegsmarine)

De U-220 was een type XB onderzeeboot van de Duitse Kriegsmarine tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze stond onder bevel van Oberleutnant Bruno Barber. De U-220 was eerder een mijnenlegger-U-boot.

Geschiedenis[bewerken]

Midden oktober 1943 - Van de vier volgende konvooien die uitvoerden werd niet één schip tot zinken gebracht. Maar de escorteschepen en luchtescortes werkten nauw samen op een manier die de Duitsers, in hoofdzaak als gevolg van Hermann Görings pathologische weigering om te helpen, nooit hadden weten te bereiken. Alsof het de voorbije de helft van de maand oktober nog niet genoeg was, werden er weer 3 onderzeeërs het slachtoffer van geallieerde dieptebommen tijdens de aanvallen op de vier konvooien.

19 oktober - De eerste Britse vliegtuigen maakten vanuit de nieuwe bases op de Azoren patrouillevluchten tegen de Duitse onderzeeërs. Daardoor kregen de geallieerden over de gehele Oceaan ten noorden van de 30e breedtgraad luchtdekking. Er was geen "Air Gap" meer.

27 oktober - Admiraal Dönitz vormde zuidelijker, een nieuwe linie met een groep van 8 nieuwe U-boten, en genoot daarbij eindelijk weer verkenningsfaciliteiten van de Luftwaffe die een klein aantal vliegtuigen voor samenwerking met het U-bootwapen had afgestaan. Het eerste contact vond plaats, toen een Focke-Wulf Fw 190 een konvooi van 60 schepen rapporteerde dat in noordelijke richting voer.

28 oktober - Een ander vliegdekschip, de USS Block Island, bracht een U-boot-tanker tot zinken en de U-220, die in de buurt was voor bevoorrading. Het U-bootwapen had toen nog maar één "melkkoe", de U-488 over, om de boten van brandstof te voorzien, op hun lange traject. Voor alle veiligheid riep Dönitz die tanker terug uit de gebieden die door de carriers onveilig werden gemaakt en stuurde hem naar de relatief veilige Afrikaanse westkust.

31 oktober - Bij het aanbreken van de dag verkenden de U-boten, die in slaglinie zuidwaarts voeren, het eerste schip en de strijd begon. Die duurde echter niet lang. Een korvet en een fregat traden hardhandig op tegen de U-306 die voor altijd naar de zeebodem verhuisde. De U-boten beschadigden een vrachtschip, maar toen werd een van de onderzeebooten zelf beschadigd en gezien de gerapporteerde luchtdekking, waartoe ook vliegtuigen van de nieuwe bases op de Azoren behoorden, gelastte het U-bootcommando de aanval af.

Gebeurtenissen U-220[bewerken]

De U-220 verliet met 56 bemanningsleden aan boord Bergen, Noorwegen op 8 september 1943 voor een mijnenlegging-patrouille.

Op 9 oktober legden ze 66 magnetische SMA-mijnen, voor de kust van St. John's, Canada.

16 oktober - Twee man (bootsman Georg Koerner en matrozengefreiter Gerhard Lange) zijn overboord geslagen en als vermist opgegeven in de Atlantische Oceaan. Aan boord bevonden zich nu nog 54 man.

Einde U-220[bewerken]

Deze U-bootmijnenlegger verging op 28 oktober 1943 in de Noord-Atlantische Oceaan, in positie 48°53' N. en 33°30' W., door dieptebommen van twee Grumman TBF Avenger torpedobommenwerpers en Grumman F4F Wildcat jachtvliegtuigen van de Amerikaanse escorte-vliegdekschip USS Block Island. Hierbij verloren 54 man het leven.