Vaccinium meridionale
Vaccinium meridionale | |
---|---|
Wetenschappelijke classificatie | |
Kingdom: | Plantae |
Clade: | Tracheophytes |
Clade: | Angiosperms |
Clade: | Eudicots |
Clade: | Asterids |
Order: | Ericales |
Family: | Ericaceae |
Genus: | Vaccinium |
Species: | V. meridionale
|
Latijnse naam | |
Vaccinium meridionale | |
Synonieme[2]n | |
|
Vaccinium meridionale, agraz of Andes-bosbes, is een soort in de onderverdeling Pyxothamnus van het geslacht Vaccinium, in de heidefamilie . Het wordt gevonden in de bergen van Ecuador, Colombia en Venezuela en is misschien ook geïntroduceerd in Jamaica. Net als de wilde bosbessen in Noord-Amerika heeft het een ambachtelijke en voorzichtige behandeling nodig met weinig middelen, die lijkt op wilde omstandigheden. Het fruit wordt in het wild geplukt en op grote schaal verkocht in lokale groente- en fruit winkels en supermarkten. [2]
Beschrijving[bewerken]
Het is een gewas dat 1,5 m tot 7 m hoog wordt. De bladeren hebben een eenvoudig patroon, met elementen van een afwisselend en elliptisch tot ovaal van vorm, karakter. De bladeren voelen ook stevig (eerder leerachtig), aan met een puntachtige top, een tcuneate basis en een gekartelde rand. De bloemen hebben altijd 4 of 5 bladeren en een witte bloemkroon, mogelijk eeder roos of rood. De bloeiwijze is racemisch en produceert 10 tot 15 bloemen per tros. De vruchten zijn rond, ongeveer 1,2 cm in doorsnee, groen tijdens de groei en donkerrood (de kleur lijkt ook op zwart of violet) bij het bereiken van volwassenheid, met een zure smaak. [3] [4]
Planten en genetica[bewerken]
Het wordt geplant op oppervlaktes met afmetingen van 3 bij 2 meter, zonder de habitat te wijzigen, aangezien het een wilde soort is. De beste voortplanting wordt verkregen met zaden en wortelknoppen van oude lianen. Naarmate natuurlijke habitats verdwijnen, is er een groeiende neiging om wilde plantensoorten in zaadbanken te kweken.
Tijdens de voortplanting met de zaden kunnen de zaden na anderhalf jaar worden getransplanteerd; wanneer speciale middelen worden gebruikt, kan het verplanten na zes maanden worden gedaan door de takken te structureren of in lagen te leggen. De levensduur waarin fruit wordt geproduceerd van de planten kan oplopen tot wel tachtig, met twee mogelijke fruitoogsten per jaar.
Het goede behoud van de Agraz-bes heeft meer kennis bij het volk nodig over de voortplantingsbiologie. Dit is een plant die zich aseksueel voortplant en die genetisch individuele planten voortbrengt door vegetatieve voortplanting, waarvan de genetische structuur complex is, met een mix van planten die voortkomen uit seksuele en ongeslachtelijke voortplanting; het is daarom raadzaam om, naast veldverzameling, de zaden van een paar planten te bewaren, voor een grotere weergave van genetische variabiliteit.
Teelt in Colombia[bewerken]
In Colombia is de aanwezigheid van deze plant vaak rond de 2200 en 3400 meter boven zeeniveau. Colombia is het enige tropische land waar twee jaarlijkse oogsten van deze vrucht mogelijk zijn. Een groep onderzoekers van de Verenigde Naties in Medellín, Colombia koos voor veldwerk in verband met gewassen die aanwezig zijn in de gemeenten Guachetá in Cundinamarca; California in Santander; en La Ceja, Santa Rosa de Osos en Entrerríos in het noorden van Antioquia. Deze studie stelde vast dat deze rode bessen, die vaak in bewerkte vorm worden geconsumeerd, tijdens hun rijpingsstadia veranderingen ondergaan die hun niveau aan antioxidanten beïnvloeden.
Referentielijst[bewerken]
- ↑ Prodr. 62. 1788
- ↑ 2,0 2,1 (2019)Phenological scale for the mortiño or agraz (Vaccinium meridionale Swartz) in the high Colombian Andean area. Revista Facultad Nacional de Agronomía Medellín 72 (3): 8897–8908 . DOI: 10.15446/rfnam.v72n3.74460.
- ↑ Ruiz Pérez, Gimena (2011) «Mortiño, fruta promisoria para la salud y la economía del país.
- ↑ Castañeda Riascos, Ivonne Marcela (2006) «Caracterización y divulgación del conocimiento de poblaciones de (Vaccinium meridionales) mortiño, presentes en los bosques alto andinos de la jurisdicción de Corantioquia.
Dit artikel "Vaccinium meridionale" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Vaccinium meridionale.