Verdronken Kerkhof
Verdronken Kerkhof
| ||||
| Plaats | Oorspronkelijk gelegen in Haarlemmerliede en Spaarnwoude Hedendaags gelegen in Gemeente Haarlem | |||
| Ligging | 52° 22′ NB, 4° 40′ OL | |||
| Gesticht in | 1872 | |||
| Uitbreiding(en) | 1873 | |||
| Denominatie | Algemeen | |||
| In gebruik | 1875-1938 | |||
| Architectuur en landschap | ||||
| Aanleg | 24 oktober 1872 - 31 december 1874 | |||
| ||||
De Algemene Begraafplaats van Haarlemmerliede en Spaarnwoude, beter bekend als het Verdronken Kerkhof, is een voormalige begraafplaats in de Zuiderpolder van de voormalige gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude. Het terrein kwam later binnen de gemeente Haarlem te liggen. Op de locatie van de begraafplaats bevindt zich sinds de jaren 90 van de 20e eeuw een waterpartij met de naam Verdronken Plas.[1][2]
Geschiedenis[bewerken]
In de 19de eeuw diende elke gemeente in Nederland te beschikken over tenminste een algemene begraafplaats, om mensen te kunnen begraven die om wat voor reden dan ook niet op de begraafplaats van een kerk begraven wilden of konden worden. De toenmalige gemeente Haarlemmerliede en Spaarnwoude huurde hiervoor sinds 1825 een gedeelte van de begraafplaats naast de Hervormde kerk van het nabijgelegen Spaarndam. De gemeente wilde echter beschikken over een eigen begraafplaats. Op 24 oktober 1872 kocht de gemeente hiertoe een stuk grond in de Zuiderpolder, aan het Liewegje, even ten noorden van de Fuikvaart.[3]
In 1873 werd op het aangekochte terrein een houten lijkenhuisje gebouwd, en werd een extra stuk grond bijgekocht om de begraafplaats in klassen te kunnen opdelen. Op 1 januari 1875 werd de begraafplaats geopend en op 2 januari 1875 vond de eerste begrafenis plaats.[4]
De begraafplaats werd weinig gebruikt. In totaal staan er 90 overledenen in het grafregister.[5] Hoewel oorspronkelijk bedoeld als algemene begraafplaats, werden er in de praktijk vrijwel enkel overledenen begraven met een bijzondere doodsoorzaak, zoals slachtoffers van moord, zelfdoding, cholera of verdrinking.[6] Dit gaf de begraafplaats een slechte reputatie, waardoor er spookverhalen de ronde deden en de begraafplaats in de volksmond bekend stond als 'het verdronken kerkhof'.[4]
Op 6 mei 1938 vond de laatste begrafenis plaats. Tijdens de Tweede Wereldoorlog raakte de begraafplaats in verval. Door de staat waarin het na de oorlog verkeerde, verzochten de burgemeesters en wethouders om de locatie te sluiten en elders een nieuwe algemene begraafplaats te stichten. Dit verzoek werd per Koninklijk Besluit op 3 maart 1947 ingewilligd. Op de het perceel werd in de jaren 90 van de 20ste eeuw een waterpartij aangelegd. Er bleef daardoor niets over dat nog wees op de vroegere aanwezigheid van een begraafplaats.[4] In 2016 werd de naam voor deze waterpartij vastgesteld op Verdronken Plas.[7]
Zie ook[bewerken]
Externe link[bewerken]
Dit artikel "Verdronken Kerkhof" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Verdronken Kerkhof.
