Vrede van Boekarest (1916)
Het Verdrag van Boekarest (of Vrede van Boekarest) werd in Boekarest getekend, op 27 augustus 1916, door Roemenië en de Entente.
De eerste twee jaar van de Eerste Wereldoorlog bleef Roemenië neutraal. Roemenië wilde Transsylvanië van Oostenrijk-Hongarije veroveren, een regio die een aantal eeuwen onder Hongaars bestuur zat, maar een meerderheid van Roemenen woonde die er onderdrukt werd door Hongaarse en Duitse minderheden.
Op 27 augustus verklaarde Roemenië de oorlog en viel met 440.000 man het zuiden van Transsylvanië binnen. Het voordeel was aan de Roemenen: Oostenrijk-Hongarije had geen troepen gestationeerd aan de Roemeense grens. In september werden de aanvallen stopgezet, toen Duits-Bulgaarse troepen dreigden de zuidelijke Dobroedzja binnen te vallen.
In oktober verlieten Roemeense troepen Transsylvanië nadat Oostenrijk-Hongarije hulp kreeg van Duitse troepen, in Transsylvanië. Aan het einde van 1916 viel Boekarest en werd de stad bezet door de Centrale Mogendheden, de regering week uit naar de noordelijke stad Iași, gevolgd door de grote meerderheid van de bevolking, waardoor in Moldavië een aantal vernietigende epedimieën uitbraken. Roemenië werd verslagen en telde 100.000 doden.
Na de Eerste Wereldoorlog[bewerken]
Aan het einde van de oorlog kreeg Roemenië alsnog Transsylvanië nadat er gestemd werd in Alba Iulia. In 1920 voegden de Fransen de regio's Crișana, Banaat en Maramureș toe aan Roemenië. Volgens de Hongaren werd er al op 27 augustus besloten dat Roemenië Transsylvanië zou krijgen als beloning voor het kiezen van de geallieerde kant in de oorlog.
Dit artikel "Vrede van Boekarest (1916)" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Vrede van Boekarest (1916).
