Vreugde (tijdschrift)
Vreugde was een Nederlands tijdschrift van Rooms-katholieke idealisten,[1] waarvan in 1923 slechts één proefnummer is verschenen. Het was de bedoeling dat dokter Hendrik Moller de leider ervan zou worden. Kapelaan Wouter Lutkie was de initiator.
Het doel van het blad bleek uit een brief van Lutkie aan zijn kennis Ferdinand van den Eerenbeemt: ‘Wij gaan een tijdschrift stichten. Voor idealisten. ’n Weekblad. Vreugde zal et heten. ’t Moet de band zijn die alle jonggebleven, edelmoedige zielen verbindt. [...] Dr. Moller zal er de leider van zijn.’ Lutkie beoogde van Vreugde een weekblad te maken met een oplage van minimaal 500 exemplaren en een omvang van 32 pagina’s. Het eerste (proef)exemplaar verscheen begin maart 1921 onder de titel ‘Uitnodiging’ en het was mede ondertekend door zo’n zeventig personen, onder wie bekende namen als Vincent Cleerdin, Joan Collette, Antoon Coolen, Gerard Knuvelder en Pieter van der Meer de Walcheren, alsook de liberale journalist Max van Poll en de protestantse schrijfster Wilma Vermaat. Ook Gerard Bruning, een rooms-katholiek dichter en essayist, had ondertekend.
De idealist Lutkie had geen rekening gehouden met de kerkelijke overheid.[2] Na het proefnummer zette monseigneur Diepen hem de voet dwars. Aangenomen mag worden dat de in Vreugde uitgesproken wens om de verzuiling te doorbreken slecht was gevallen bij Diepen. Lutkies eenzijdige initiatief bedreigde rechtstreeks de eenheid in de gesloten katholieke gelederen. Lutkie zal ernstig teleurgesteld zijn geweest. In zijn archief bevinden zich ruim 150 adhesiebetuigingen van personen die zich meteen op Vreugde wilden abonneren, sommigen stuurden al direct geld ter ondersteuning, zoals Gerard Knuvelder.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Vreugde (tijdschrift)" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Vreugde (tijdschrift).
