Vroegkeizerlijke veldtochten in Germania

	Vroegkeizerlijke veldtochten in Germania
	Kaart van Germania rond 50 n.Chr.
Datum	12 v.Chr. – 16 n.Chr.
Locatie	Germania
Resultaat	Onduidelijk resultaat
	Strijdende partijen
Romeinse Keizerrijk	Germaanse stammen
	Leiders en commandanten
Nero Claudius Drusus; Tiberius; L. Domitius Ahenobarbus; Marcus Vinicius; P. Quinctilius Varus †; Germanicus	Arminius;
	Verliezen
40.000 gedood	Onbekend

De vroegkeizerlijke veldtochten in Germania (12 v.Chr. – 16 n.Chr.) waren een reeks militaire conflicten tussen verschillende Germaanse stammen en het vroege Romeinse Keizerrijk. Spanningen tussen de Germaanse stammen en de Romeinen leidden eerder al tot de Clades Lolliana in 16 v.Chr., waarbij het 5e Legioen onder Marcus Lollius werd verslagen door de Sugambren, Usipeti en Tencteren. De eerste Romeinse keizer Augustus reageerde door de militaire infrastructuur in Gallië snel te ontwikkelen. Zijn generaal Nero Claudius Drusus begon in 13 v.Chr. langs de Rijn forten te bouwen en lanceerde in 12 v.Chr. de eerste strafexpeditie aan de overkant van de Rijn.

Drusus leidde nog drie veldtochten tegen Germaanse stammen in de jaren 11–9 v.Chr.. Voor de veldtocht van 10 v.Chr. werd hij geëerd als de Romein die tot dan toe het verst oostwaarts had gereisd in Noord-Europa. Daaropvolgende generaals zouden aanvallen over de Rijn blijven uitvoeren tot 16 n.Chr.. In 7 n.Chr. werd Publius Quinctilius Varus aangesteld als de eerste civiele gouverneur van de nieuwe provincie Germania die de Romeinen aan het vestigen waren. Twee jaar later werd Varus echter op terugtocht van zijn veldtocht verraden en in de Slag in het Teutoburgerwoud verslagen door Arminius, een bondgenoot van de Romeinen en de leider van de Cherusken. De Romeinse verovering van Germania Magna werd hiermee voorkomen. Alle Romeinse veldtochten daarna waren vooral strafexpedities om de Germanen te intimideren en de Romeinse eer te herstellen; er werden geen serieuze veroveringspogingen meer gedaan. De laatste generaal die in deze periode Romeinse troepen in de streek aanvoerde was Germanicus, de adoptiefzoon van keizer Tiberius, die in 16 n.Chr. de laatste grote Romeinse militaire expeditie in Germania had gelanceerd. Pas onder keizer Marcus Aurelius (r. 161–180) zouden de Romeinen weer een grote invasie op Germaans grondgebied uitvoeren tijdens de Marcomannenoorlog.^[2]