Woonzorgcentrum Sint-Anna

Geplaatst:
10-10-2023

Dit artikel is geheel of gedeeltelijk overgenomen uit andere bronnen

Omdat deze pagina daarmee mogelijk auteursrechten schendt, is ze op de beoordelingslijst geplaatst.
De hiervoor opgegeven reden is: stukken tekst zijn overgenomen van https://www.groepsf.be/sint-anna-haaltert/home

Het is mogelijk dat de tekst met toestemming van de auteur of van een andere bron gekopieerd is, maar dat dit niet duidelijk gemaakt is bij het aanmaken van dit artikel. Indien dit het geval is, kaart dit dan a.u.b. aan op de overlegpagina van dit artikel en op de betreffende beoordelingslijst. Als je een auteursrechtvrije invulling voor deze pagina weet, aarzel dan vooral niet en vervang deze tekst door jouw bijdrage. Vergeet dit dan niet te melden op de beoordelingslijst.

Pas als het artikel volledig is herschreven of de auteursrechtensituatie is opgehelderd kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden.

(↓/✔/✂)

Woonzorgcentrum Sint-Anna is een woonzorgcentrum in Haaltert in de Belgische provincie Oost-Vlaanderen. Het is omstreeks 1900 als kuuroord opgericht door de Brusselse geneesheer Pol Demade onder de naam Maison de cure du Dr. Demade.^[1] In de volksmond wordt het nog wel 'De Made' genoemd. Maison de Cure was een kuuroord voor gegoede dames uit Brussel die naar Haaltert kwamen voor de gezonde plattelandslucht. In 1921 werd het rustoord overgenomen door de Zwarte zusters van Aalst, die het beheer in handen hadden tot de fusie met de Groep Sint-Franciscus. In de jaren 2020 is het een woonzorgcentrum met 106 plaatsen dat opvang en verzorging aan valide, zorgbehoevende en dementerende ouderen biedt.

Geschiedenis van Maison de Cure[bewerken]

Oprichter van het kuuroord[bewerken]

Pol Demade, vermaard geneesheer en journalist, werd geboren te Komen in 1863 uit Franse vader en Vlaamse moeder. Hij liep school in het Klein Seminarie Roeselare, de broedschool van het flamingantisme, en nadien in het Bisschoppelijk College te Kortrijk. Na zijn humaniora behaalde hij in 1890 zijn doktersdiploma in Leuven. Na zijn studies in Leuven volgde hij twee jaar opleiding in Parijs bij de bekende zenuwspecialist dr. Charcot. Na enige tijd studie bij prof. Desplats in Rijsel vestigde Dr. Demade zich definitief te Brussel. In 1891 begon hij aan een eenmansuitgave: Le jardin de la santé, revue familiere de medecine, hygiéne et alimentation. Hij promootte hierin een gezonde levenswijze en een aantal middeltjes en methoden om kleine kwalen zelf te genezen. Zijn collega's noemden hem daarom vaak "un gate metier", een stielbederver. Demade daarentegen was een gewetensvol geneesheer en een bekwaam prozaïst. Rechtvaardigheid was voor hem geen ijdel begrip. Om het onrecht te bestrijden had hij een adequaat wapen, nl. zijn scherpe pen. Een tiental uitgaven, alle Franstalig, van hem zijn bekend waaronder Carnet du bon Samaratain. Receuil de conseils pour les petites miséres de l'Existence. Edition de la maison de cure de Haaltert. Het is aan te nemen dat de dokter het mondaine Brusselse milieu verliet en de rust en kalmte zocht in het landelijke Haaltert, waar hij in 1910 zijn 'Maison de Cure' liet bouwen.

Voor 1921[bewerken]

Dr. Demade woonde zelf in de woning naast het kuuroord (1863-1936). De dokter wijdde zich met hart en ziel aan zijn patiënten. Vrij vlug kreeg het Haaltertse kuuroord een befaamde reputatie, zij het dan meestal in Franstalige kapitaalkrachtige kringen. Rijke dames uit het Brusselse kwamen naar Haaltert voor de gezonde buitenlucht. Een bepaalde adellijke dame werd zelfs bij haar overlijden met volledig als rouwkapel ingerichte treinwagon, terug naar Brussel vervoerd voor de begraving.

Na 1921[bewerken]

Tijdens de Grote Oorlog verbleef dr. Demade in Nederland. Na zijn terugkomst ging hij het rustiger aandoen en kon of wou hij niet langer het kuuroord leiden. De instelling werd in 1921 verkocht aan de Zwarte Zusters van de H. Augustinus van het Onze-Lieve-Vrouwziekenhuis van Aalst. Deze congregatie heeft het beheer in handen gehad tot de fusie met de Groep Sint-Franciscus in 2014.

Van kuuroord naar woonzorgcentrum[bewerken]

Woonzorgcentrum Sint-Anna is christelijk geïnspireerd en gegroeid uit de congregatie van de Zwarte Zusters van de H. Augustinus. Door de jaren heen groeide het centrum uit tot een rust- en verzorgingstehuis.

Het oorspronkelijk gebouw werd uitgebreid in 1932, 1960 en 1978. De laatste grote nieuwbouw dateert van 1986, met nieuwe kamers groter dan 25 m². In 2005 en 2006 werden de kamers nogmaals gerenoveerd. Sinds juni 2021 zijn zes kamers ingericht als mantelzorgkamers waar koppels met een zelfredzame en een zorgbehoevende partner samen kunnen verblijven.