Alfons Willem Ledoux
Alfons Willem Ledoux (Jeneponto, 13 september 1905 - Sibolangit, Nederlands-Indië, 15 november 1943) was adjudant onderofficier der infanterie van het Koninklijk Nederlandsch-Indisch Leger en een Nederlands verzetsleider tijdens de Tweede Wereldoorlog in Nederlands-Indië. Hij was gehuwd met Louise Margaretha Bertram (Magelang, 30 sept 1907)[1] Alfons Willem Ledoux speelde een rol in de verzetsbeweging die bekend staat onder de schuilnaam 'De Rode Zakdoek' (Sapoe Tangan Merah). De Rode Zakdoek was een guerrillabeweging op Sumatra, die van de Japanse bezetter deze naam kreeg, omdat leden van de groep een rode zakdoek droegen als herkenningsteken.[2] KNIL-generaal-majoor Roelof Overakker[3] en Kolonel Goosenzons hadden vanuit gevangenschap schriftelijk opgeroepen tot schuilen voor de bezetters en de aanval in te zetten zodra de geallieerden een poging zouden ondernemen om het gebied te bevrijden. Deze oproep werd door de Japanners ontdekt en na razzia's werden de vermeende leden opgepakt (waaronder Alfons Willem Ledoux), voor de japanse krijgsraad gebracht, en geëxecuteerd.[4]
In 1949 ontving Alfons Willem Ledoux postuum de Verzetsster Oost-Azië 1942-1945[5], door koningin Juliana in een Koninklijk Besluit van 26 oktober 1948 ingesteld, voor zijn rol in het verzet tegen de Japanse bezetter.
Alfons Willem Ledoux is begraven op het Nederlands ereveld Ancol te Jakarta.
Literatuur[bewerken]
In het boek van Esther Zwinkels: 'Het Overakker Complot'[6], waarin het verzet tegen de Japanse bezetter in Noord-Sumatra tijdens de Tweede Wereldoorlog centraal staat, wordt Alfons Willem Ledoux op 46 plaatsen genoemd.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Alfons Willem Ledoux" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Alfons Willem Ledoux.
