Antoon Duinhoven

Antoon Duinhoven († 1961) ^[1] was een Nederlandse Engelandvaarder.

Duinhoven had een originele manier bedacht om naar Engeland te gaan. Hij monsterde bij de Duitse Kriegsmarine op voorwaarde dat hij op een Duitse reddingsboot geplaatst zou worden. Zijn vader vond het niet zo'n goed idee maar het liep goed af. Hij redde begin 1941 in zijn eentje een paar Duitse marinemannen, slachtoffer van een RAF-aanval, en werd daarvoor gehuldigd in IJmuiden. Zijn familie werd daarbij uitgenodigd. Duinhoven had het vertrouwen van de Duitsers, die hem daarop, waarschijnlijk op zijn verzoek, overplaatsten naar Delfzijl.

Vanuit Delfzijl voer hij in april 1941 in konvooi naar de Oostzee. Bij de Zweedse kust pretendeerde hij een blindedarmontsteking te hebben. Hij kon niet aan boord van het Duitse Rode Kruis-schip geopereerd worden en werd dus aan wal gebracht. Daarna dook hij onder totdat hij op 5 april 1942 kon meevliegen naar Engeland.

Na verhoor en het gebruikelijke theebezoek bij de koningin werd hij als matroos zeemilicien bij de Koninklijke Marine ingedeeld. Later kreeg hij een commandotraining in Schotland, Wales en Zuid-Engeland. Daar ontmoette hij een vrouw uit Sussex met wie hij trouwde.

Op 8 mei kwam hij bij zijn ouders thuis en op 31 augustus kwamen zijn vrouw en zoontje naar Nederland. Nadat ze nog een zoontje hadden gekregen, emigreerden ze in 1950 naar Australië. Toen Duinhoven daar in 1961 overleed, ging zijn gezin weer naar Engeland.

Bronnen, noten en/of referenties