Autism rights movement
De autism rights movement (ARM) (Autismerechtenbeweging), ook bekend als de autistic culture movement, is een sociale beweging binnen de context van gehandicaptenrechten, die de nadruk legt op het bestaan van neurodiversiteit. De ARM moedigt mensen aan om autisme als een andere manier van functioneren te zien, in plaats van een stoornis of beperking[1] welke genezen moet worden. De ARM heeft diverse doelen, waaronder meer acceptatie voor autisme en de erkenning van mensen op het autismespectrum als een minderheidsgroepering.[2][3]
Autismerechten- en neurodiversiteit-activisten geloven dat het autismespectrum moet worden geaccepteerd als een natuurlijke expressie van het menselijke genoom, en ondergebracht moet worden in het sociaal model van handicaps. Dit perspectief onderscheidt zich van de opvatting dat autisme wordt veroorzaakt door een genetisch defect en moet worden aangepakt door zich te richten op autisme-genen. Ook onderscheidt het zich van de pseudowetenschappelijke theorie dat autisme wordt veroorzaakt door omgevingsfactoren zoals vaccins.
Geschiedenis[bewerken]
Jaren 1980 en 1990: Autisme-organisaties, nieuwsbrieven en conferenties[bewerken]
Activist Jim Sinclair wordt vaak gezien als de grondlegger van de beweging. In de late jaren tachtig sprak Sinclair zich uit tegen het proberen te genezen van autisme. In 1992 richtte Sinclair Autism Network International (ANI) op, een organisatie die onder andere artikelen publiceert "geschreven door en voor mensen met autisme". Andere betrokkenen bij de oprichting van ANI waren Donna Williams en Kathy Grant. Het eerste nummer van de ANI nieuwsbrief, Our Voice, werd in november 1992 online verspreid onder een publiek van voornamelijk neurotypische professionals en ouders van jonge autistische kinderen. Het aantal autisten in de organisatie groeide in de loop van de jaren langzaam en ANI werd uiteindelijk een communicatienetwerk voor gelijkgestemde autisten.[4]
De ANI organiseert sinds 1996 jaarlijks (behalve in 2011) een zogeheten Autreat. Autreat is een conferentie die wordt gehouden voor autistische personen in de Verenigde Staten. Het thema van de eerste conferentie was "Celebrating Autistic Culture" en had 60 deelnemers. De conferentie vond plaats in de Camp Bristol Hills in Canadaigua, New York. Het succes van Autreat leidde tot gelijksoortige organisaties, zoals Association for Autistic Community's conference, Autspace in de Verenigde Staten, Autspace in het Verenigd Koningrijk en Project Empowerment in Zweden.
De Nederlandse computerprogammeur Martijn Dekker lanceerde in 1996 een emaillijst "Independent Living on the Autism Spectrum". De lijst verwelkomde mensen met een stoornis binnen het autisme spectrum, en mensen met enigszins verwante stoornissen zoals ADHD, dyslexie en dyscalculie. Onder andere de schrijver Harvey Blume was lid van de lijst en beschreef het als een omarming van wat hij het "neurologisch pluralisme" noemde. Blume besprak zijn concept van "neurologische diversiteit" met de Australische socioloog Judy Singer. De term neurodiversiteit werd voor het eerst gepubliceerd in 1998 in een scriptie van Judy Singers en in een artikel van Harvey Blume in "The Atlantic".
Jaren 2000 en 2010: De opkomst van zelf-belangenbehartiging en autisme pride[bewerken]
Aspies For Freedom(AFF) is opgericht in 2004. Een autisme pride-dag werd georganiseerd in 2005. AFF nam ook het initiatief om te protesteren tegen de National Alliance for Autism Research, Cure Autism Now, en het Judge Rotenberg Center. In 2004 weidde The New York Times een cover aan het perspectief van de autismerechten door het artikel van Amy Harmon te publiceren: "How about not curing us? Some autistics are pleading."
In 2006 richtte Estee Klar in samenwerking met een autisme-adviseur en een bestuur het Autism Acceptence Project op. Het project is aangesloten bij The Autistic Self Avocacy Network en andere activistische groepen in Noord Amerika. Het Autism Acceptance Project was een van de eerste dat de petitie tegen de New York Child Study Campaign tekende. Het is ook erkend door Autistic Self Avocacy Network (ASAN) in een brief naar de Verenigde Naties, als een van de autisme-organisaties om de acceptatie van autisme te vergoten.
In 2008 slaagde het ASAN erin om twee advertentiecampagnes te stoppen die vernederend waren voor autisten. De eerste campagne betrof een serie advertenties gepubliceerd door de NYU Child Study Center, die verscheen in vorm van losgeldbriefjes. Een van de briefjes luidde: "Wij hebben je zoon. We zorgen ervoor dat hij niet langer voor zichzelf kan zorgen of sociaal communiceert zolang hij leeft. Dit is slechts het begin." De tweede campagne werd gepubliceerd door de People for the Ethical Treatment of Animals (PETA). In deze advertentie wordt een fronsend gezicht gevormd in een lege melkkom door de achtergebleven stukjes cornflakes. De tekst luidde: "Heb je autisme?" De achterliggende gedachte was dat er een link was met autisme en de caseïne in melk. Telefoonoproepen, brieven en petities werden georganiseerd bij de ASAN om de advertenties te verwijderen.
De opkomst van het internet voorzag in mogelijkheden voor autisten om contact te hebben en zich te organiseren ongeacht de afstand. Zo bood het internet ruimte aan de leden van de beweging om te communiceren en zich te organiseren.
Tegenstrijdigheid in beschouwing[bewerken]
The neurodiversiteitsmodel valt in contrast met het medische model van autisme die autisme als een ziekte beschouwt. Degene die voorstander zijn van een ziektemodel zien autisme als een aandoening die moet worden behandeld en genezen. Voorstanders van het ziektemodel beweren dat het gedrag van autisten schadelijk is en daarom moet worden verminderd of geilimineerd door gedragsverandering. Hun inspanningen zijn voornamelijk gericht op medisch onderzoek om genetische omgevingsfactoren bij autisme te identificeren. Degene die voorstander zijn van het neurodiversiteitsmodel zien autisme als een natuurlijke variatie in de hersenen. Voorstanders van het neurodiversiteitsmodel stellen dat pogingen om autisme te genezen niet vergelijkbaar zijn met het genezen van ziektes zoals kanker maar met het verouderde idee dat linkshandigheid moet worden genezen. Hun belangenbehartiging is voornamelijk gericht op acceptatie, aanpassing en ondersteuning van neuro en autistische minderheden in de samenleving. Voorstanders van het neurodiversiteitsmodel beweren dat het schadelijk is voor autistische mensen om hun gedrag als psychisch abnormaal te beschouwen.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Autism rights movement" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Autism rights movement.
