Elektrische veerboot Thurø

	Elektrische veerboot Thurø
MMSI	{{#property:P587}}
Portaal:	Maritiem

De elektrische veerboot Thurø was een trolleyveerboot die de Deense stad Svendborg op Funen verbond met het eiland Thurø.

Verhaal[bewerken]

Aangezien Thurø slechts een paar kilometer van Svendborg ligt, is het eiland een populaire woonwijk. Het eiland is na Amager het op één na dichtstbevolkte eiland van Denemarken.

Vroeger werden mensen in kleine roeiboten over de Skårupøre Sound vervoerd, terwijl koeien en paarden over de riviermonding moesten zwemmen. Stoomboten en latere motorboten vervingen roeiboten aan het einde van de 19e eeuw en rond 1900 konden er dieren in worden vervoerd.

Eind jaren 1890 werd een veerdienst geopend. Ze werd uitgebaat door meester-metselaar Jørgen Larsen uit Thurø, die vanaf 1908 de overtocht tussen Nørreodde op Thurø en Bjørnemoseløkken op Fyn bediende met een houten veerpont als kabelveerboot, waarbij een handlier een op de zeebodem liggende ketting werd gepasseerd. Er werden vanuit het noorden en het zuiden op beide oevers korte dammen in de Skårupøre Sound gebouwd om te voorkomen dat de hele breedte van de sound met een veerboot moest worden overgestoken.

Door het toenemende verkeer werd de veerdienst duur en daarom werd in 1911 overgeschakeld op elektrisch varen, waarbij de handlier werd vervangen door een elektromotor. Aan de oever van het eiland Fyn was een bel die kon worden gebruikt om de veerboot te bellen als deze in Thurø was. De stroomvoorziening was vergelijkbaar met een tram met een bovenleiding, die op elk van de twee pierkoppen werd ondersteund door een steunmast.

Larsen bouwde in 1919 ook het veerhuis (Færgegården) op het eiland Thurø, waar hij woonde totdat de veerboot werd stopgezet. Het veerhuis en de twee pierkoppen staan er nog.

Thurø veerboot[bewerken]

Voor de veerdienst werd door de Jens Nielsen-scheepswerf in Thurø een nieuwe veerboot gebouwd met het bouwnummer 6/1908. Deze werd tot 1911 aangedreven door een handlier en daarna door een elektromotor. Het had een hefvermogen van meer dan 1700 kg.

De verblijfplaats van de veerboot nadat de lijn werd stopgezet, is onbekend.

Vervanging van de veerboot[bewerken]

De eerste plannen voor een vaste verbinding ter vervanging van de veerboot ontstonden in 1931 toen Jørgen Larsen toestemming vroeg voor de bouw van een pontonbrug tussen de twee pieren. Hiervoor had de pontonbrug moeten worden gebruikt, die daar niet meer nodig was na de bouw van Kong Christian den X's Bro, die in 1930 werd geopend, over Als Sund bij Sønderborg.

In 1934 werd de veerverbinding vervangen door een damverbinding met een brug naar het westen. Deze dam werd gebouwd tussen 1933 en 1934, waarbij de firma H. Hoffmann & Sønner een karretje uit Thurø gebruikte. Daar werd de ongeveer 500 m lange dam gemaakt van ongeveer 15.500 m³ uitgegraven aarde. Dit werd vervoerd in treinen van vier tot tien kiepwagens, getrokken door een stoomlocomotief. Aan de kant van Funen werd dit werk alleen met de hand en met kruiwagens uitgevoerd.

De bouwkosten van de brug bedroegen 130.000 kronen, hij werd geopend op 1 februari 1934