Internacio Katolika

Internacio Katolika (IKA) was een katholieke vereniging, opgericht in augustus 1920 te Den Haag door Wouter Lutkie en Max Josef Metzger. De IKA streefde naar een permanente broederschap der mensen en een durende vrede op aarde. Ook richtte zij zich op het realiseren en versterken van de naoorlogse verzoening in Europa.

Als eerste voorzitter werd de Duitse priester dr. Max Josef Metzger (1887-1944) verkozen. Hij studeerde filosofie en theologie in Freiburg in Breisgau en in 1911 promoveerde hij tot doctor in de theologie. Na de Eerste Wereldoorlog werd hij pacifist en als zodanig stichtte hij onder andere de Friedensbund Deutscher Katholiken en de Weltfriedensbund vom Weißen Kreuz. Hij was actief in de kringen van Esperantisten.

In augustus 1920 vond te Den Haag het Zesde Internationale Congres van Katholieke Esperantisten plaats. Lutkie was vicepresident ervan. Het congres stond onder voorzitterschap van pastoor Lambert Poell, voorman van de katholieke sociale beweging in Nederland en het werd geheel gehouden in het Esperanto. Tijdens het congres werd besloten tot de oprichting van een Katholieke Internationale, als een tegenhanger van de een jaar eerder in Moskou in het leven geroepen Communistische Internationale. De voorlopige statuten van de Internacio Katolika (IKA) werden geschreven door Lutkie en Metzger. Het congres besliste vervolgens om paus Benedictus XV om goedkeuring te vragen voor dit initiatief, hetgeen verleend werd. De paus ‘zegde dr. Metzger voor zijn arbeid steun toe en schonk hem voor de door hem geleide onderneming den Apostolischen zegen’, meldde De Maasbode van 19 oktober 1920.