LGBTQ-rechten in Saoedi-Arabië

LGBTQ-rechten in Saoedi-Arabië worden niet officieel publiekelijk erkend. Homoseksualiteit wordt in de Saoedische samenleving officieel bestraft met gevangenisstraf, lijfstraffen en de dood. Saoedi-Arabië heeft geen gecodificeerd strafrecht en de wetten zijn gebaseerd op interpretaties van de sharia. Seks buiten het huwelijk is binnen dit kader illegaal. De straffen voor seksuele activiteiten van hetzelfde geslacht variëren naar gelang van de omstandigheden.

Uit bewijsmateriaal en gegevens blijkt dat homoseksualiteit in Riyad, de hoofdstad van Saoedi-Arabië, ondanks de wetten tegen homoseksualiteit veel voorkomt. Het bewijsmateriaal omvat onderzoeksrapporten van geloofwaardige bronnen ^[1], studies van de Saoedische regering zelf ^[2] , en bewijzen dat leden van de Saoedische familie tijdens reizen in het buitenland homoseksuele handelingen hebben verricht. ^[3] ^[4]^[5]^[6]

Homoseksualiteit in de hoofdstad - Riyad[bewerken]

Verschillende geldige en authentieke informatiebronnen bevestigen de hoge percentages homoseksuele activiteiten in Riyad, Saudi-Arabië. ^[1]^[2] Hoewel de Koran homoseksualiteit officieel veroordeelt, blijkt uit deze informatiebronnen dat Saoedi-Arabië tegen de wetten van de Koran ingaat door oppervlakkig wetten aan te nemen, maar ze niet te handhaven (waarbij de wetten worden aangenomen voor de internationale schijn en de bijna-nul handhaving de realiteit van de situatie aantoont). Een verhaal in The Atlantic van mei 2007, getiteld "The Kingdom in the Closet", getuigt bijvoorbeeld van "levendige gemeenschappen van mannen die genieten van seks met andere mannen" in Riyad, waar Arabische homoseksuelen "elkaar ontmoeten in scholen, in cafés, op straat en op het internet". Een in het artikel geïnterviewde Syriër verklaarde dat Riyad een "homohaven" is. Een andere geïnterviewde was een 21-jarige lesbienne, Yasmin, die in Riyad woont. Over de seksuele immoraliteit in Riyad verklaarde zij dat "het gemakkelijker is om lesbisch te zijn [dan heteroseksueel]. Er is een overweldigend aantal mensen die zich tot het lesbianisme wenden." ^[1]Andere passages uit het artikel over homoseksualiteit in Riyad staan hieronder.

"In Saoedi-Arabië is het gemakkelijker om lesbisch te zijn [dan heteroseksueel]. Er is een overweldigend aantal mensen die zich tot lesbianisme wenden", aldus Yasmin, die eraan toevoegt dat het aantal mannen in het koninkrijk dat zich tot homoseksuele seks wendt nog groter is. 'Ze zijn niet echt homoseksueel,' zei ze. 'Het zijn net celgenoten in de gevangenis.'" ^[1] - The Atlantic, mei 2007, artikel getiteld "The Kingdom in the Closet".
"Voor Talal werd Riyad een ontsnapping. Toen hij 17 was en in Damascus woonde, betrapte zijn vader hem terwijl hij seks had met een mannelijke vriend. Hij sloeg Talal en gaf hem twee maanden huisarrest, pas nadat hij had gezworen dat hij zich niet langer tot mannen aangetrokken voelde. Talals bleke gezicht werd vuurrood toen hij terugdacht aan zijn schaamte omdat hij zijn familie had teleurgesteld. Om aan hun verwachtingen te ontsnappen nam hij een baan aan in Riyad. Toen hij aankondigde dat hij zou verhuizen, reageerde zijn vader: "Je weet dat alle Saoedi's van jongens houden, en jij bent blank. Wees voorzichtig. Talal was blij dat de waarschuwing van zijn vader een kern van waarheid bevatte - zijn blanke huid maakte hem een hit bij de lokale bevolking." ^[1]- The Atlantic, mei 2007, artikel getiteld "The Kingdom in the Closet".
"De homoseksuele mannen die ik interviewde in Jeddah en Riyad lachten toen ik hen vroeg of ze zich zorgen maakten om geëxecuteerd te worden. Hoewel ze de mutawwa'in tot op zekere hoogte vrezen, geloven ze dat het Huis van Saud niet geïnteresseerd is in een grootscheepse jacht op homoseksuelen. Zo'n jacht zou leden van de koninklijke familie wel eens aan een ongemakkelijke controle kunnen blootstellen. "Als ze alle homo's in Saoedi-Arabië zouden willen arresteren," vertelde Misfir, mijn gids in de chatroom, me, die een opmerking van een politieagent herhaalde, "dan zouden ze een hek om het hele land moeten zetten." ^[1]- The Atlantic, mei 2007, artikel getiteld "The Kingdom in the Closet".

Er schijnt ook een onderzoek te zijn geweest van het Bureau voor Maatschappelijk Toezicht in Saoedi-Arabië, waaruit bleek dat 46 % van de Arabische mannelijke studenten in Riyad homoseksueel was.^[2] Het Paleis van Yamamah bevindt zich in Riyad, Saoedi-Arabië, waar de Saoedische koninklijke familie (de familie Saoed) woont die de wetten van de Saoedi-Arabische monarchie uitvaardigt. Het is voorgekomen dat leden van de familie tijdens hun reizen naar het Westen (VS, VK) op homoseksuele handelingen werden betrapt. Zo werd Saud bin Abdulaziz bin Nasser, die terechtstond voor de moord op een mede-Arabier tijdens zijn reizen naar het Verenigd Koninkrijk, tijdens het moordproces betrapt op homoseksuele seks in het Verenigd Koninkrijk. ^[3] In een ander geval werd vastgesteld dat Majed bin Abdullah bin Abdulaziz Al Saud, een lid van de familie Saud, drie vrouwen in een herenhuis in Los Angeles had gevraagd en verzocht om "toe te kijken hoe Al Saud zijn penis liet 'strelen' door een mannelijke assistent" tijdens een homoseksuele ontmoeting tussen hem en een andere man.^[4]^[5]^[6] In andere ontmoetingen met dezelfde vrouwen werd verklaard dat Al Saud "schreeuwde: 'Ik ben een prins en ik doe wat ik wil'". Het ligt dus voor de hand dat hun reizen naar het Westen niet hun eerste geval van homoseksuele activiteit in hun leven waren, maar eerder een van de vele voorvallen in een gevestigd gedrag dat teruggaat tot het gedrag in hun thuisland. Aangezien de Saudische koninklijke familie in Riyad woont, is het dus logisch om uit de tijdens hun reizen naar het westen ontdekte activiteiten af te leiden dat het in het huis van de Saudische familie in Riyad, Saudi-Arabië, gebruikelijk is dat leden van de Saudische familie homoseksuele activiteiten ontplooien. Deze logica wordt ook ondersteund door het Atlantic-artikel uit mei 2007 met de titel "The Kingdom in the Closet", waarin homoseksuele mannen in Riyadh "lachten toen [de interviewer] hen vroeg of zij zich zorgen maakten over hun executie" omdat "zij geloven dat het Huis van Saud niet geïnteresseerd is in een wijdverspreide jacht op homoseksuelen. Ten eerste, [omdat] een dergelijke inspanning leden van de koninklijke familie zou kunnen blootstellen aan een ongemakkelijke controle."^[1]