Mühlheim-veerboot
De Mühlheim-veerboot was een Duitse kabelbaanveerboot over de rivier de Main tussen Mühlheim am Main aan de zuidelijke linkeroever van de Main en Dörnigheim aan de noordelijke oever. De veerverbinding opereerde op Mainkm 50.62. Stroomafwaarts was en is de volgende veerverbinding 2,5 km verder de Rumpenheim-veerboot. Stroomopwaarts ligt 2,5 km verder de Staustufe Mühlheim stuw waar voetgangers en fietsers kunnen oversteken en 6 km stroomopwaarts de Steinheimer Brücke voor andere voertuigen.
De Mühlheim-veerboot is sinds 11 oktober 2017 buiten dienst. Tot dan toe was het een van de elf reguliere veerboten over de Main. Met het besluit van het Landkreis Offenbach op 24 juni 2020 werden de veerdiensten definitief stopgezet.
Geschiedenis[bewerken]
In 1904 bouwde de Landkreis Offenbach op deze plek voor het eerst een hogedraadveerboot en verhuurde deze aan particulieren. De veerboot werd geëxploiteerd door de familie Schäfer uit Dörnigheim en zou vanaf 1923 elektrisch zijn aangedreven. De stroom werd geleverd via het hogedraadsysteem. De veerbootinstallatie werden in 1945 opgeblazen aan het einde van de Tweede Wereldoorlog.
Rond de jaarwisseling 1945/46 werd het veerbootsysteem gerepareerd en werd een nieuwe veerboot gebouwd. In de bouwlijst van de Beierse Scheepsbouwvereniging voor 1945 staat een 25-tons veerboot voor H. Schäfer, Dörnigheim vermeld als bouwnummer 800. Het was een elektrisch aangedreven hoogtouwgeleide bovenleidingveerboot met een touwtrailer. De stroom werd geleverd via een aparte bovenleiding, gemonteerd op twee extra masten, ongeveer tien meter stroomafwaarts van de masten van de geleidingskabel.
De laatste gebruikte veerboot was een hoogtouw, werd in 1963 gebouwd op de Johann Hupp-scheepswerf in Eibelstadt en werd vanaf 1971 gebruikt als veerboot tussen Mühlheim en Dörnigheim. De gemeente Offenbach was de eigenaar. De veerboot werd vanaf 2001 geëxploiteerd door de familie Spiegel.
De veerdienst werd beëindigd op 11 oktober 2017. Aanleiding hiervoor was de opzegging van de huurovereenkomst door het stadsdeel Offenbach zonder opzegtermijn. Dit was nodig omdat de huurder meerdere keren de veiligheidsvoorschriften zou hebben overtreden. Het district Offenbach kondigde aan de veerboot opnieuw te willen leasen om de veerbootactiviteiten te hervatten.
Op 8 juli 2019 werden de veerdiensten hervat onder een nieuwe exploitant nadat de veerboot eerder was gerepareerd en opnieuw gelanceerd. Diezelfde ochtend deed zich echter schade voor, waarbij de gierkabel van de veerboot scheurde en vervolgens op de Main afdreef en niet meer kon manoeuvreren. Ze moest worden gered door de brandweer en het werkschip "Kinzig" van de water- en scheepvaartautoriteit Aschaffenburg. De veerboot werd weer uit de vaart genomen. Vanaf oktober 2019 lag ze in de Osthafen in Frankfurt om schade aan de ligplaats en veiligheidsrisico's voor de scheepvaart te voorkomen. Op 8 juni 2020 besloot de districtscommissie in Offenbach om de veerdienst definitief stop te zetten; de districtsraad keurde dit goed op 24 juni 2020. Na het plannen van een veiling vond de MS Dörnigheim, zoals deze Main-veerboot ook wel wordt genoemd, begin december 2020 een nieuwe eigenaar op Ebay voor € 6850. In april 2021 is het de bedoeling om de veerboot van de Osthafen in Frankfurt naar de Maintaler Sporthafen te slepen, waar het een ereplaats krijgt als museumschip.
De Martha-veerboot is 25,45 meter lang over de kleppen en heeft een romplengte van 16,55 meter. Beide veerbootkleppen zijn elk 4,45 meter lang. De breedte van de veerboot is 7,80 meter en die van de romp is 5,15 meter. De zijhoogte van de romp is 0,95 meter. De maximale diepgang is 0,75 meter, het vrijboord 0,20 meter. De veerboot verplaatst 35 ton.
De Martha-veerboot was oorspronkelijk een gierkabelveerboot zonder eigen aandrijving. Na verloop van tijd kreeg ze twee Schottel roerpropellers als hulpaandrijving. Deze werden aangedreven door een industriële machine van Mercedes met 46 kilowatt. Uit de aanbestedingsdocumenten van het district Offenbach blijkt dat als aandrijving alleen een Schottel roerpropeller beschikbaar was.
De oorspronkelijke transportcapaciteit van de Martha-veerboot was maximaal acht auto's of maximaal 145 personen. Het draagvermogen van de veerboot werd echter verminderd door de aanbouwdelen (bijvoorbeeld de twee Schottel-roerpropellers en de motor) en door veiligheidsgerelateerde uitbreidingen vanwege de keuringsvoorschriften voor de binnenvaart. Sindsdien mogen slechts zes auto's (met een maximaal toegestaan totaalgewicht van 2 ton) en maximaal 30 personen oversteken. Het zwaarste landvoertuig mocht een maximaal toelaatbaar totaalgewicht van 14 ton niet overschrijden. De toegestane enkele/dubbele asbelasting was 5,5 ton. Een van de eisen uit het ferrycertificaat was dat er bij het laden op gelet moest worden dat de voertuigen zo aan dek werden verdeeld dat de ferrykleppen tijdens de overtocht niet in het water hingen.
Tot het einde van de operatie in oktober 2017 voer de veerboot op weekdagen van 06.00 uur tot 21.00 uur. Op zon- en feestdagen waren de werkzaamheden al vroeger opgeschort. De tarieven voor de veerboot begonnen vanaf 30 cent voor een enkele reis door een voetganger en varieerden van 1,00 euro voor auto's tot 4,00 euro voor bestelwagens. Kaartjes van de Rhein-Main-Verkehrsverbund (RMV) werden niet herkend hoewel de veerboot met routenummer OF-39 in het nummeringsschema was opgenomen.
Voor gebruik vanaf 8 juli 2019 waren dagelijkse openingstijden van 06.00 uur tot 21.00 uur en veerboottarieven van 70 cent (voor voetgangers) tot 4,80 euro (voor bestelwagens) gepland.
Bronnen, noten en/of referenties
|
Zie de categorie Mühlheim-veerboot van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp. |
Dit artikel "Mühlheim-veerboot" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Mühlheim-veerboot.