Rusinga (eiland)
Rusinga is een Keniaans eiland in het oostelijke deel van het Victoriameer aan de monding van Golf van Winam. Het heeft een langwerpige vorm van ongeveer 16 km van begin tot eind 5 km op het breedste punt, en is via een verhoogde weg verbonden met Mbita Point op het vasteland.[1] Het eiland maakt deel uit van Homa Bay County.
Demografie[bewerken]
De lokale taal is Luo, hoewel de voorouders van de huidige bewoners Suba waren die honderden jaren geleden in boten uit Oeganda kwamen, als vluchtelingen uit een dynastieke oorlog. Veel plaatsnamen in Rusinga tonen een Suba-oorsprong,[2] inclusief de naam van het eiland zelf en de centrale piek, Lunene. Er was een uitgestorven taal genaamd Singa, ook Lusinga en Lisinga genoemd, die alleen op Rusinga gesproken werd. Het behoorde tot dezelfde Niger-Congo-groep als Suba.[3] Vanaf 2006 variëren de schattingen van de bevolking van Rusinga tussen 20.000 en 30.000.
De meeste inwoners van Rusinga leven van zelfvoorzieningslandbouw (maïs en gierst) en visserij. De inheemse tilapia wordt nog steeds gevangen, hoewel deze soort (net als alle andere die in het meer inheems zijn) bijna is uitgeroeid door de vraatzuchtige nijlbaars die in 1954 in het meer werd geïntroduceerd. Constante landwinden koelen de meerkant van het eiland en zorgen voor schone stranden met ideale zwem- en vaaromstandigheden. De slechte wegen tussen Rusinga en de dichtstbijzijnde stad, Homa Bay, belemmeren echter handel en toerisme. Het fel glinsterende zwarte zand van de stranden bestaat uit kristallen van melaniet, barkevikiet-hoornblende en magnetiet dat is geërodeerd door de uncompahgriet-fragmenten in de agglomeraten die over de fossiele bedden liggen.
Het eiland is ook opmerkelijk als het familiehuis en de begraafplaats van Tom Mboya, die vóór zijn moord in 1969 algemeen werd gezien als de opvolger van Jomo Kenyatta als president van de nieuwe natie Kenia.
Paleontologie[bewerken]
Rusinga staat bekend om zijn buitengewoon rijke en belangrijke fossiele bedden van uitgestorven Mioceen-zoogdieren, die 18 miljoen jaar oud zijn.[4] Het eiland was slechts vluchtig verkend totdat de Leakey-expeditie van 1947-1948 begon met systematische zoektochten en opgravingen, die sindsdien sporadisch zijn doorgegaan. Eind 1948 waren ongeveer 15.000 fossielen uit het Mioceen verzameld, waaronder 64 primaten die door Louis Leakey 'Mioceen-apen' werden genoemd.
Tot deze 64 behoorden Proconsul-fossielen, welke allemaal de naam africanus kregen, hoewel velen later werden heringedeeld als nyanzae, major en heseloni. Mary Leakey ontdekte in 1948 de eerste volledige Proconsul-schedel, toen beschouwd als een "stamhominide". De opgraving van het fossiel werd voltooid door Louis' assistent Heselon Mukiri (vandaar Walker's 1993 naam heseloni). Vele duizenden fossielen zijn nu bekend van vijf grote vindplaatsen, met een groot aantal hominiden, waaronder een bijna compleet skelet van een tweede soort Proconsul, evenals Nyanzapithecus, Limnopithecus, Dendropithecus en Micropithecus, die allemaal boomachtige in plaats van terrestrische aanpassingen vertonen. De eerste echte apen verschijnen pas ongeveer 15 miljoen jaar geleden, dus algemeen wordt aangenomen dat de diverse vroeg-Mioceen Afrikaanse smalneusapen zoals die op Rusinga die adaptieve niche vulden. De fylogenetische positie van deze primaten is nog omstreden. Er is een theorie dat Proconsul een stam-smalneusaap was en daarom voorouderlijk aan zowel de Cercopithecidae (Apen van de Oude Wereld) als mensachtigen (mensapen en mensen), in plaats van een stam-hominide.
In voormalige kustafzettingen rond de randen van het eiland, achtergelaten toen het Victoriameer langzaam over de eeuwen als gevolg van erosie in de uitlaat, komen ook veel Pleistocene zoogdierfossielen voor die nergens anders bekend zijn, waaronder een uitgestorven antilope genaamd Rusingoryx, opmerkelijk vanwege zijn neuskoepel waarvan wordt aangenomen dat hij luide oproepen produceerde.
Geologie[bewerken]
De fossiele bedden zijn lagen vulkanische as die zijn geproduceerd door een opeenvolging van explosieve uitbarstingen tijdens de vroegste stadia van een vulkaan die uiteindelijk een gebied van 75 mijl in diameter besloeg. De vulkaan is nu geërodeerd tot aan het gestolde magma in de opening die de Kisingiri-heuvels op het vasteland tegenover Rusinga vormt, en de omringende overblijfselen van de kegel: het halfronde Rangwa-gebergte en de eilanden Rusinga en het naburige Mfangano. Deze vulkaan in de riftvallei op de zuidelijke flank van de nu inactieve Golf van Winam tikte veel dieper in de mantel dan de oceanische of subductiezonevulkanen, en de lava's en explosieve aswolken bevatten dus veel meer carbonaat en alkali dan normaal. Dit betekende dat, hoewel de omgeving van het Mioceen een tropisch regenwoud was, de chemie van de opeenvolgende asbedden die van een droog woestijnmeer was, waarbij alles werd bewaard, van rupsen en bessen tot apen en olifanten in een ongebruikelijke situatie die alleen in een paar andere Oost-Afrikaanse vulkanen, met name Menengai en Homa in het westen van Kenia, Napak en Mount Elgon in Oeganda, en de veel jongere Ol Doinyo Lengai in Tanzania, die de fossiele bedden van de Olduvaikloof heeft gecreëerd.
Externe links[bewerken]
- Een wegenkaart is te vinden op [2].En de wijkkaart is op [3].
- Zie Suba op de ethnologue.com website.
- Zie Singa op de ethnologue.com website.
- Voor een kalium-argon bepaling van de datum zie: Miocene Stratigraphy and Age Determinations, Rusinga Island, Kenia , artikel door JA VAN COUVERING & JA MILLER in Nature 221, 628 - 632 (15 februari 1969).
- Een onderzoeksartikel van University College London waarin de vondsten van deze fossiele mensapen in Koru en elders, waaronder Rusinga, worden besproken, is te vinden in New Finds of Small Fossil Apes from the Miocene Locality at Koru in Kenya door T. Harrison.
- [4] , Harrison T. 1987. "De fylogenetische relaties van de vroege catarrhine-primaten: een overzicht van het huidige bewijs." Journal of Human Evolution 16(1), 41-80
|
Wikivoyage heeft een reisgids over dit onderwerp: Rusinga (eiland). |
|
Dit artikel "Rusinga (eiland)" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Rusinga (eiland).
