Maboko
Eiland van Kenia | |||
Locatie
| |||
Land | Kenia | ||
Provincie | Nyanza | ||
Locatie | 0°09’50”S 34°36’34”E | ||
Regio | Kisumu | ||
Water | Vicoriameer | ||
Coördinaten | Luafout in Module:Wd op regel 2180: attempt to index field 'wikibase' (a nil value)<_span><_strong>_type:isle_scale:25000&pagename=Maboko Luafout in Module:Wd op regel 2180: attempt to index field 'wikibase' (a nil value) | ||
Algemeen
| |||
Oppervlakte | 5,5 km² | ||
Lengte | Ongeveer 1,8 km | ||
Breedte | Ongeveer 1 km | ||
Overig
| |||
UTC | +3 | ||
|
Maboko is een klein eiland in de Golf van Winam van het Victoriameer, in de provincie Nyanza in het westen van Kenia. Het is ongeveer 1,8 km lang en 1 km breed. Het is een belangrijke paleontologische vindplaats in het Midden-Mioceen met fossielhoudendeafzettingen die in de jaren dertig werden ontdekt. De ouderdom van de afzettingen wordt geschat op 15 tot 16 miljoen jaar, en ze zijn vooral belangrijk voor de overvloed aan fossielen van primaten die ze bevatten.
Opgravingen[bewerken]
Mioceenfossielen in de rivierafzettingen van Maboko werden voor het eerst ontdekt door aartsdiaken W.E. Owen in 1933, die later dat jaar een opgraving begon die veel gewervelde fossielen opleverde. De opgravingen van Owen gingen de volgende twee jaar door onder toezicht van Donald Gordon MacInnes. Daarna bezochten weinig expedities het eiland voordat MacInnes samen met Louis Leakey terugkeerde in 1947. Deze opgravingen resulteerden in een groot aantal craniodentale (crania en tanden) overblijfselen van een middelgrote in beslag genomen cercopithecoïdea aap en schedel- en postcraniale overblijfselen van een grote mensaap - later naar worden de holotypes Victoriapithecus macinnesi en Sivapithecus africanus.
Leakey en D.M.S. Watson keerden in 1949 terug naar Maboko om een grote hoeveelheid specimen te verzamelen, waaronder een geïsoleerde kies die later werd toegeschreven aan Limnopithecus legetet. Leakey keerde in 1951 weer terug en vond fossielen van nieuwe holotypes: Victoriapithecus leakeyi, Mabokopithecus clarki en Nyanzapithecus pickfordi.
Een expeditie in 1973 onder leiding van D.R. Pilbeam resulteerde in meer dan 80 exemplaren van primaten. De meeste van hen konden worden toegeschreven aan Victoriapithecus , maar sommige werden toegewezen aan nieuwe soorten. In 1982 en 1983 doorzocht Martin Pickford de stortplaatsen achtergelaten door Owen in 1933 en door Leakey in 1949 en onthulde meer dan 500 geïsoleerde exemplaren van ten minste vijf antropoïdea primaten, later toegewezen aan Kenyapithecus africanus, Mabokopithecus clarki, Micropithecus, Victoriapithecus macinnesi en Nyanzapithecus pickfordi.
Andere fossielen verzameld op Maboko zijn onder meer:
- Zoogdieren
- reptielen
- Ander:
- Landslak: Urocyclidae indet.
Zie ook[bewerken]
Opmerkingen[bewerken]
- Maboko Island. Paleobiolosische database. Ontvangen 23 december 2012.
- Feibel & Braun 1991
- Harrison 1986, blz. 265-6
Referenties[bewerken]
- Feibel, Craig S; Brown, Francis H (1991). “Leeftijd van de primaten-dragende deposito’s op Maboko Island, Kenia”. Tijdschrift voor menselijke evolutie. 21 (3): 212-5. doi : 10.1016/0047-2484(91)90036-2
- Harrison, Terry (1986).”Nieuwe fossiele mensapen uit het Midden-Mioceen van Oost-Afrika en hun invloed op de oorsprong van de Oreopithecidae”. American Journal of Fysische Antropologie. 71 (3): 265-84. doi: 10.1002/ajpa.1330710303. PMID 3101504. Ontvangen op 23 december 2012.
- Dit artikel of een eerdere versie ervan is (gedeeltelijk) vertaald vanaf de Engelstalige Wikipedia, die onder de licentie Creative Commons Naamsvermelding/Gelijk delen valt. Zie de bewerkingsgeschiedenis aldaar.
Dit artikel "Maboko" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Maboko.