Théodore T'Scharner
Geplaatst: 14-08-2021  Dit artikel is geheel of gedeeltelijk overgenomen uit andere bronnen
Het is mogelijk dat de tekst met toestemming van de auteur of van een andere bron gekopieerd is, maar dat dit niet duidelijk gemaakt is bij het aanmaken van dit artikel. Indien dit het geval is, kaart dit dan a.u.b. aan op de overlegpagina van dit artikel en op de betreffende beoordelingslijst. Als je een auteursrechtvrije invulling voor deze pagina weet, aarzel dan vooral niet en vervang deze tekst door jouw bijdrage. Vergeet dit dan niet te melden op de beoordelingslijst. Pas als het artikel volledig is herschreven of de auteursrechtensituatie is opgehelderd kan dit sjabloon verwijderd worden. Geef dit aan op de lijst door het toevoegen van de reden. |
Antoine Théodore T'Scharner (Namen, 14 februari 1826 - Veurne, 13 oktober 1906) was een Belgische impressionistische schilder.
Levensloop[bewerken]
Antoine Théodore T'Scharner was de zoon van Etienne Joseph T'Scharner en Jeanne Catherine Charlotte Paye. Zijn voorouders stamden af van een van de oudste Zwitserse families. T'Scharner trouwde op 20 juni 1859 te Brussel met Melanie Pierseaux. Melanie overleed 20 november 1872 te Eijsden. Vier jaar later trouwde Théodore T'Scharner op 5 februari 1876 te Etterbeek met Emilie Pierseaux, zus van Melanie. Emilie overleed nog geen jaar later op 14 december 1876 te Etterbeek.
Théodore T'Scharner trouwde nogmaals: op 8 februari 1879 te Veurne met Marie Philomene Bernier D'Hongerswal (weduwe van Gustave Marie Joseph Louis Desmedt, met uit dit huwelijk twee dochters).
Hij verbleef grotendeels in Veurne in een woning aan de Zwarte Nonnestraat nr. 8 te Veurne, waar hij ook overleed. Hij ligt begraven te Veurne.
-
grafsteen Théodore T'Scharner te Veurne
-
grafschrift op de grafsteen van Théodore T'Scharner
-
Théodore T'Scharner op de trappen van The Old House (Veurne)
-
foto anno 2021 vanuit hetzelfde perspectief als de oude foto van Théodore T'Scharner op de trappen van The Old House.
-
Théodore T'scharner staat ook vermeld bij het omschrijving van het beschermd monument: voormalig arrondissementscommissariaat.
Opleiding[bewerken]
In zijn geboortestad Namen volgde Théodore de richting 'landschapsschilderkunst' aan de Academie voor Schone Kunsten. Hij kreeg les van de landschapsschilder Ferdinand Marinus. Ferdinand Marinus is opgeleid aan de Antwerpse kunstacademie. Théodore T'Scharner werd schilder, landschapsschilder van zeegezichten en strandtaferelen, graveerder, aquarellist en aquafortist.
Levenswerk[bewerken]
Begin juni 1850 ging Théodore vanuit Antwerpen naar de Verenigde Staten aan boord van zeilschip De Lancaster. Eind februari 1851 ontscheepte hij in San Francisco.
Hij tekende 40 werken voornamelijk sepia's en aquarellen en benoemde deze Souvenirs d'un voyage en Amérique. Zijn schetsboek was zijn logboek, tekeningen vol herinneringen aan zijn ontdekkingsreis.
Na zijn verblijf in Californië en zijn rondreis van bijna vier jaar in de Verenigde Staten, meerde T'Scharner aan in Antwerpen in februari 1854. Hij vestigde zich in Brussel. Onmiddellijk na zijn terugkeer, ging T'Scharner aan de slag. De collectie Souveniers d'un voyage en Amérique, die voor het laatst toebehoorde aan de kunstenares Ida Hynderick-de Smedt, de stiefdochter van Théodore T'Scharner, werd tijdens de oorlog van 1914-1918 vernietigd op haar eigendom nabij Ieper.
In 1870 verbleef T'Scharner in het kasteel van Eijsden. Hij observeerde daar alle seizoenen en bracht daar zijn kunst uit, volledig in isolement met de natuur. Voor hem waren dit zijn topjaren als landschapschilder.
Théodore werd verkozen tot lid van het comité van de 'Cercle Artistique et litéraire' te Brussel in 1868. Na het overlijden van zijn vrouw Melanie in 1872, verbleef zijn vriend landschapschilder Alphonse Asselberghs kort bij Théodore in Eijsden. In 1877, verbleef T'Scharner in Veurne en wandelde hij vaak rond in De Panne. Zijn leven en zijn schilderkunst namen een nieuwe wending. T'Scharner voelde de Noordzee aan.
T'Scharner trouwde op 8 februari 1879 te Veurne met Marie Philomene Bernier D’Hongerswal en verbleef grotendeels in Veurne in ‘Old House’.
De regering kende hem uiteindelijk in 1887 de titel van de ridder van de Leopoldsorde toe.
Nadat T'Scharner de winter van 1889 doorbracht in Italië, vond hij de Noordzee terug, om die uiteindelijk nooit meer te verlaten. Hij hield van het nostalgische “Old House” in de Vlaamse stad Veurne.
Na een druk leven van 64 jaar atelier en buitenwerk met bewezen diensten aan mensheid en kunst, was zijn missie voltooid. Hij stierf dan ook in Veurne op 3 oktober 1906, met de borstel in zijn hand.
Stijl[bewerken]
Tijdens zijn reis in Amerika schetste Théodore met een eigen typisch potloodstijl. De impressies van de waarnemende schilder werd volledig geabsorbeerd in de schetsen.
Hij schilderde met voorkeur landschappen, vrij en ongestoord in de natuur. Hij ontdekte natuurgebeiden zoals de Kempen, de Ardennen en Spa. Zijn landschappen kenden een meditatieve of melancholische toets.
Eens hij de zee en het strand ontdekte, werden zijn strandzichten helderder en vrolijker. De rustgevende zeewind versterkte zijn religieus gevoel en vervaagde zijn eerder verdriet.
Théodore T'Scharner had als landschapschilder de schilderachtige hoekjes weten te verheerlijken in zijn werken.
-
pentekening T'Scharner - de windmolen
-
pentekening Sint- Willibrorduskapel te Wulpen
-
Lavistekening met Chinese inkt te Veurne 1880
Musea[bewerken]
In 1855 kon hij zijn eerste echte Salon houden. De catalogus van de “Triënnale” van Antwerpen vermeldde onder het nummer 688 Landschap. Van 1871 tot 1875 verscheen T'Scharner op elke show, op elke lokale of buitenlandse tentoonstelling met uitstekende nummers van zijn schilderijen en studies uitgevoerd in Eijsden en omgeving.
T'Scharner was waarschijnlijk de ijverigste exposant op de Salon de Spa. Gedurende 20 jaar, van 1861 tot 1865 en van 1872 tot 1886 verscheen het er jaarlijks. Van 1865 tot 1872 was de organisatie van de tentoonstellingen werd onderbroken.
In 1887 organiseerde Stad Veurne een geïsoleerde tentoonstelling van de werken van T'Scharner in de romantische Salon blanc van het stadhuis. 52 werken werden hier door de schilder gekozen om hem in al zijn fasen te kunnen vertegenwoordigen.
Bronnen[bewerken]
- Boek: De Belgische Beeldende Kunstenaars uit de 19de en 20ste eeuw L-Z (Art in Belguim), door Paul Piron
- Biografie Théodore T’Scharner door Edmond de Bruyn, uitgever G. Van Oest en Cie, Brussel 1908
- Bibliotheek: Iconografie van het Arrondissement Veurne, door A. Verbouwe drukkerij A. Hessens Brussel
Externe links[bewerken]
- https://sites.rootsweb.com/~belgintheamcivwar/Publications/Tschaerner.htm
- Werk T’Scharner ‘na de winter, aan de oevers van de Maas’
- https://www.museerops.be/documents/fichier/1/81/20180113_153816dossier_presse_ndls.pdf
Dit artikel "Théodore T'Scharner" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Théodore T'Scharner.
