Toonhoogtewaarneming
 Ten minste één Wikipediagebruiker vindt dat de inhoud van dit artikel ingevoegd zou moeten worden in Toonhoogte, of dat er een duidelijkere afbakening tussen beide artikelen dient te worden gemaakt. Als de tekst wordt ingevoegd, dient dit artikel een redirect te worden (hier melden).
|
Toonhoogte is dat aspect van een geluid waardoor we een ordening kunnen aanbrengen van laag naar hoog. De toonhoogte van een geluid wordt ruwweg bepaald door de herhalingsfrequentie waarmee een golfpatroon zich herhaalt. Voor een zuivere sinus is de toonhoogte nagenoeg gelijk aan de herhalingsfrequentie. Nemen we een samengesteld patroon van sinussen dan zijn er verschillende herhalingsfrequenties. Een patroon dat is samengesteld uit sinussen van bijvoorbeeld 1000 en 1200 Hz kent drie herhalingsfrequenties, 1000, 1200 en 200 Hz. De laatste is de herhalingsfrequentie van de omhullende. We kunnen in dit signaal drie toonhoogtes waarnemen, twee spectrale toonhoogtes van 1000 en 1200 Hz en een virtuele van 200 Hz. Natuurlijke geluiden bestaan meestal uit een grondtoon en een grote set boventonen die allemaal bijdragen aan de virtuele toonhoogte die dan ook vrijwel altijd de waarneming domineert.
Dit artikel "Toonhoogtewaarneming" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Toonhoogtewaarneming.
