You can edit almost every page by Creating an account. Otherwise, see the FAQ.

Wet van de aantrekkingskracht (Nieuwe Gedachte)

Uit EverybodyWiki Bios & Wiki
Ga naar:navigatie, zoeken

In de Nieuwe Gedachte-filosofie is de Wet van Aantrekkingskracht een pseudowetenschap die gebaseerd is op de overtuiging dat positieve gedachten positieve ervaringen met zich mee brengen, en vice versa.[1] Het geloof is gebaseerd op de ideeën dat mensen en hun gedachten zijn gemaakt van "pure energie" en dat er een proces bestaat waarbij gelijke energie elkaar aantrekt waardoor een persoon zijn gezondheid, rijkdom en persoonlijke relaties kan verbeteren. Er is geen empirisch wetenschappelijk bewijs dat de wet van aantrekking ondersteunt, en het wordt algemeen beschouwd als pseudowetenschap.

Gebruikers van deze techniek combineren over het algemeen cognitieve herkaderingstechnieken met creatieve visualisatie om beperkende of zelfdestructieve negatieve gedachten te vervangen door sterkere, adaptieve positieve gedachten. Een belangrijk onderdeel van de techniek om iemands negatieve denkpatronen effectief te veranderen, is door te voelen dat de gewenste veranderingen al hebben plaatsgevonden. Deze combinatie van positieve gedachte en positieve emotie wordt verondersteld om positieve ervaringen en kansen aan te trekken door resonantie te bereiken met de voorgestelde energetische wet.

Gebruikers van de Wet van Aantrekkingskracht verwijzen, naast hun eigen ervaringen, naar wetenschappelijke theorieën en gebruiken deze als argumenten daarvoor.[2][3] Het heeft echter geen aantoonbare wetenschappelijke basis.[4]

Geschiedenis[bewerken]

De Nieuwe Gedachte-beweging is ontstaan uit de leer van Phineas Quimby in het begin van de 19e eeuw. Vroeg in zijn leven werd bij Quimby tuberculose vastgesteld. Er bestond toen nog geen betrouwbare behandeling. Ter ontspanning besloot Quimby te gaan paardrijden. Hij merkte op dat de hierdoor gegenereerde intense opwinding hem tijdelijk van zijn aandoening verlost. Deze methode voor het verlichten van zijn pijn, en schijnbaar daaropvolgend herstel, bracht Phineas ertoe zijn studie van "Mind over Body" voort te zetten. Hoewel hij nooit de woorden "Wet van Aantrekkingskracht" gebruikte, legde hij de gave uit in de volgende verklaring:

"Het probleem zit in de geest. Het lichaam is slechts het huis voor de geest om in te wonen. Daarom, als je geest door een onzichtbare vijand is misleid tot een bepaald geloof, dan heb je het in de vorm van een ziekte gebracht, of dit nu bewust is of niet. Door mijn theorie, of Waarheid, kom ik in contact met je vijand en herstel ik je gezondheid en geluk. Dit doe ik gedeeltelijk mentaal en gedeeltelijk door te praten totdat ik de verkeerde indrukken corrigeer en de Waarheid vaststel, en de Waarheid is de remedie." [11]

In 1877 verscheen de term "Wet van Aantrekkingskracht" voor het eerst in een boek geschreven door de Russische occultiste Helena Blavatsky. Zij beschreef de aatrekkingskracht die bestaat tussen elementen van de geest.[5]

Prentice Mulford was de eerste die de Wet als algemeen principe omschreef. Mulford, een belangrijk figuur in de ontwikkeling van de Nieuwe Gedachte-beoefening, bespreekt de Wet van Aantrekkingskracht uitvoerig in zijn essay "The Law of Success",[6] gepubliceerd in 1886-1887. Hierin werd Mulford gevolgd door andere Nieuwe Gedachte-auteurs, zoals Henry Wood (welke onder andere God's Image in Man publiceerde [7] in 1892), en Ralph Waldo Trine (welke onder andere What All the World's A-Seeking publiceerde [8] in 1896). Voor deze auteurs gaat de Wet van Aantrekkingskracht niet alleen over gezondheid, maar over elk aspect van het leven.[9][10]

In de 20e eeuw nam de belangstelling voor het onderwerp toe en er werden veel boeken over geschreven, waaronder twee van de best verkochte boeken aller tijden: Think and Grow Rich (1937) van Napoleon Hill, The Power of Positive Thinking (1952) van Norman Vincent Peale en You Can Heal Your Life (1984) van Louise Hay . Ook het materiaal van Abraham-Hicks is voornamelijk gebaseerd op de Wet van Aantrekkingskracht.

In 2006 kreeg het concept van de Wet van Aantrekkingskracht hernieuwde bekendheid dankzij de film The Secret (2006), die vervolgens in 2007 ook als boek werd gepubliceerd. De film en het boek kregen veel media-aandacht.[11][12] Dit werd gevolgd door een vervolg, The Power in 2010, waarin wordt gesproken over de wet van aantrekking als de Wet van Liefde.[13] De nieuw leven ingeblazen en gemoderniseerde versie van de Wet van Aantrekking staat bekend als manifestatie .

Beoefenaars van deze methode beweren dat de Wet van Aantrekkingskracht altijd van werkt en dat het voor elke persoon de omstandigheden en ervaringen brengt waar ze het meest aan denken, wensen of verwachten.

Charles Haanel schreef in The Master Key System (1912) het volgende: "De wet van aantrekking zal je naar de omstandigheden, omgeving en ervaringen in het leven brengen die overeenkomen met je gebruikelijke, karakteristieke, overheersende mentale houding."

Ralph Trine schreef in In Tune With The Infinite (1897) het volgende: "De wet van aantrekkingskracht werkt universeel op elk gebied van actie, en we trekken aan wat we wensen of verwachten. Als we het ene verlangen en het andere verwachten, worden we als huizen die tegen zichzelf verdeeld zijn, die snel verwoest worden. Bepaal resoluut om alleen te verwachten wat je verlangt, dan zul je alleen aantrekken wat je wenst."

In haar film en boek The Secret legde Rhonda Byrne de nadruk op het nadenken over wat elke persoon wil bereiken, maar ook om zoveel mogelijk gebruik te maken van emotie. Ze beweert dat de combinatie van denken en voelen het verlangen aantrekt.[14] Een soortgelijk boek is The Celestine Prophecy, door James Redfield, waarin staat dat de werkelijkheid door de mens kan worden gemanifesteerd.[15] De kracht van je onderbewustzijn door Joseph Murphy, zegt dat lezer schijnbaar onmogelijke doelen kan bereiken door te leren hoe de geest gecontroleerd kan worden. The Power van Rhonda Byrne, The Alchemist van Paulo Coelho en The Power of Now van Eckhart Tolle zijn enigszins vergelijkbaar.

Filosofische en religieuze basis[bewerken]

Het Nieuwe Gedachte-concept van de Wet van Aantrekking is geworteld in ideeën die voortkomen uit verschillende filosofische en religieuze tradities. Het is in het bijzonder geïnspireerd door het hermetisme, het transcendentalisme van New England, specifieke stukken uit de Bijbel en het hindoeïsme .[16][17][18]   ] [19][20]

Hermetisme beïnvloedde de ontwikkeling van het Europese denken in de Renaissance. Zijn ideeën werden gedeeltelijk door alchemie overgebracht. In de 18e eeuw bestudeerde Franz Mesmer de werken van alchemisten zoals Paracelsus [21] en van Helmont. Van Helmont was een 17e-eeuwse Vlaamse arts die de genezende kracht van de verbeelding verkondigde.[22][23] Dit bracht Mesmer ertoe zijn ideeën over dierlijk magnetisme te ontwikkelen, die Phineas Quimby, de grondlegger van de Nieuwe Gedachte, bestudeerde.[24][25]

De Transcendentalistische beweging ontwikkelde zich in de Verenigde Staten vlak voor de opkomst van New Thought en zou daar een grote invloed op hebben gehad. George Ripley, een belangrijke figuur in die beweging, verklaarde dat het leidende idee "de suprematie van de geest over de materie" was.[26]

Nieuwe Gedachte-auteurs citeren vaak uit de Bijbel in de context van de Wet van Aantrekkingskracht. Een voorbeeld is Markus 11:24: "Daarom zeg ik u, wat u ook vraagt in gebed, geloof dat u het hebt ontvangen, en het zal van u zijn." [27][28][29]

Eind 19e eeuw reisde Swami Vivekananda naar de Verenigde Staten en gaf lezingen over het hindoeïsme . Dit had grote invloed op de Nieuwe Gedachte-beweging en in het bijzonder op William Walker Atkinson, een van de pioniers van het Nieuwe Denken.[30][31]

Bekende beoefenaars[bewerken]

  • In 1891 gebruikte de Californische schrijver Prentice Mulford de term Wet van Aantrekkingskracht in zijn essays Some Laws of Health and Beauty en Good And Ill Effects of Thought .
  • In 1897 schreef Ralph Waldo Trine In Tune with the Infinite. In de tweede alinea van hoofdstuk 9 schrijft hij: 'De wet van aantrekking werkt onophoudelijk door het hele universum, en het enige grote en nooit veranderende feit in verband daarmee is, zoals we hebben ontdekt, dat het gelijke het gelijke aantrekt.' [32]
  • Thomas Troward, die een sterke invloed in de Nieuwe Gedachte Beweging had, gaf een lezing in 1904 waarin hij beweerde dat het denken voorafgaat aan de fysieke vorm en "de actie van de geest plant die kern die, indien toegestaan om ongestoord te groeien, uiteindelijk alle omstandigheden naar zich toe zal trekken. noodzakelijk voor zijn manifestatie in uiterlijk zichtbare vorm." [33]
  • In 1902 schreef de Engelse Nieuwe Gedachte-schrijver James Allen (vooral bekend van het schrijven van As a Man Thinketh) tussen 1901 en 1912 een reeks boeken en artikelen, waarna zijn vrouw Lily zijn werk voortzette.
  • Emmet Fox schreef over metafysica en de kracht van gebed in essays en boeken. Zijn teksten zijn gebaseerd op het christendom en bijbelverhalen. Hij noemde Jezus Christus als de grootste leraar van metafysica die ooit heeft geleefd en legt uit dat gedachten onze belangrijkste uitstraling zijn, belangrijker dan wat we zeggen of wat we doen. Zij schreef de boeken Power Through Constructive Thinking and Find and Use your Inner Power.
  • In zijn boek New Thought Movement gebruikte William Walker Atkinson de uitdrukking Thought Vibration of the Law of Attraction in the Thought World (1906), waarin hij stelde dat "het gelijke het gelijke aantrekt".[34]
  • Bruce MacLelland 's Prosperity Through Thought Force (1907), een boek over welvaartstheologie, vat het principe samen als "Je bent wat je denkt, niet wat je denkt dat je bent." Het werd gepubliceerd door Elizabeth Towne, de redacteur van The Nautilus Magazine, een Journal of New Thought .[35]
  • In zijn The Science of Getting Rich uit 1910 omarmde Wallace D. Wattles soortgelijke principes - dat simpelweg geloven in het object van je verlangen en je erop focussen zal ertoe leiden dat dat object of doel op het materiële vlak wordt gerealiseerd (Wattles beweert in het voorwoord en later hoofdstukken van dit boek dat zijn uitgangspunt voortkomt uit de monistische hindoeïstische opvatting dat God in alles voorziet en kan leveren waar wij ons op richten). Het boek beweert ook dat negatief denken negatieve resultaten zal opleveren.[36]
  • Theosofische auteur William Quan Judge gebruikte de uitdrukking in The Ocean of Theosophy (1915).[37]
  • Een andere theosofische auteur Annie Besant besprak de 'Law of Attraction' in 1919.[38] Besant vergeleek haar versie ervan met zwaartekracht en zei dat de wet een vorm van karma vertegenwoordigde .[39]
  • Napoleon Hill publiceerde twee boeken over het thema. De eerste, The Law of Success in 16 Lessons (1928), verwijst rechtstreeks en herhaaldelijk naar de Wet van Aantrekkingskracht en stelt voor dat deze werkt door gebruik te maken van radiogolven die door de hersenen worden uitgezonden. Van de tweede, Think and Grow Rich (1937), werden in 2015 100 miljoen exemplaren verkocht.[40] Hill benadrukte hoe belangrijk het is om de eigen gedachten te beheersen om succes te behalen, evenals de energie die gedachten hebben en hun vermogen om andere gedachten aan te trekken. Hij noemt een "geheim voor succes" en belooft het indirect minstens één keer in elk hoofdstuk te beschrijven. Het wordt nooit genoemd en hij zegt dat het veel voordeliger is om het zelf te ontdekken. Er is veel discussie geweest over wat het geheim precies is.[41] Sommigen beweren dat het de Wet van Aantrekkingskracht is. Hill stelt dat het "geheim" niet minder dan honderd keer wordt genoemd, maar dat de verwijzing naar "aantrekken" minder dan 30 keer in de tekst wordt gebruikt. Hij beweert verder dat mensen kunnen krijgen wat ze willen door te denken aan een bepaald doel. [42]
  • Israel Regardie publiceerde boeken met het thema van de Wet van Aantrekking als een van zijn heersende Universele Wetten. In, The Art of True Healing: A Treatise on the Mechanism of Prayer and the Operation of the Law of Attraction in Nature (1937), leerde hij een gerichte meditatietechniek om de geest te helpen zichzelf te leren genezen op fysiek en spiritueel niveau . Regardie beweerde dat de Wet van Aantrekking een geldige methode was voor het aantrekken van een goede lichamelijke gezondheid en voor verbetering in elk aspect van iemands leven.[43]
  • In 1960 schreven W. Clement Stone en Napoleon Hill samen Success door een positieve mentale houding .[44]
  • In The American Myth of Success stelt Richard Weiss in 1988 dat het principe van "geen weerstand bieden" een populair concept is van de Nieuwe Gedachte-beweging en wordt onderwezen in samenhang met de Wet van Aantrekkingskracht.[45]
  • Het boek Money and the Law of Attraction: Learning to Attract Health, Wealth & Happiness van Esther en Jerry Hicks uit 2008 verscheen op de bestsellerlijst van de New York Times .[46]
  • Rhonda Byrne, auteur van The Secret, The Power and The Magic, werd beïnvloed door Wattles' The Science of Getting Rich .[47]
  • Norman Vincent Peale [48]


Dit artikel "Wet van de aantrekkingskracht (Nieuwe Gedachte)" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische   en/of op de pagina Edithistory:Wet van de aantrekkingskracht (Nieuwe Gedachte).



Read or create/edit this page in another language[bewerken]