Léon Lefèvre

Léon Lefèvre (of Leon Lefèvre) (Schaarbeek, 5 juli 1890 – Neuengamme, 15 januari 1945) was een mijnwerker, mutualist en syndicalist (vanaf 1932 vakbondssecretaris) en van 1926 tot 1940 socialistisch gemeenteraadslid in Zottegem.

Toen de Tweede Wereldoorlog uitbrak, weigerde hij samen te werken met de collaborerende vakbond Unie van Hand- en Geestesarbeiders, waardoor hij zijn werk verloor. Op 15 augustus 1944 werd hij door de Duitsers aangehouden.^[1] Hij werd opgesloten in het stadhuis van Zottegem, nadien in de Nieuwe Wandeling in Gent. Hij werd nadien op transport gezet naar een gevangenenkamp. Lefèvre overleed op 15 januari 1945 in het concentratiekamp van Neuengamme.

Op 27 maart 1946 besliste het Zottegemse gemeentebestuur om de straat waar Lefèvre woonde (Villicusstraat) om te dopen tot Léon Lefèvrestraat, met de motivatie: "gezien het overlijden in concentratiekamp van Duitschland van den Heer Lefèvre Leon titelvoerend gemeenteraadslid en dat ten voordeele van het vaderland als politiek gevangene". Op 22 november 1946 werd de Lefèvrestraat (samen met de straat en gedenkplaat voor Firmin Bogaert) ingehuldigd. De socialistische beweging bracht in de Lefèvrestraat een gedenkplaat aan.^[2] Op de gedenkplaat staat: "Hier verbleef 1890-1945 Léon Lefèvre 1e socialistisch gemeenteraadslid 1926-1945 / doodgemarteld in het koncentratiekamp Neuegamme / vanwege zijn partijgenooten". Lefèvres naam staat ook vermeld op het Oorlogsmonument op het Politieke Gevangenenplein.^[3]^[4]

Bronnen, noten en/of referenties