Systeemoorlogtheorie
De systeemoorlogtheorie van ex-marinier Ingo Piepers is een theorie waarin wordt gesteld dat rond 2020 een vijfde grote systeemcrisis- of oorlog zou beginnen.[1] De term systeemoorlog verwijst naar het herscheppen van het internationale politiek-sociale systeem.[2]
Werkwijze[bewerken]
Piepers heeft vanaf het begin van de jaren 2000 wetenschappelijk onderzoek gedaan naar grote oorlogen in de wereld op basis van natuurkundige en wiskundige theorieën.[3] Tijdens zijn onderzoek ontdekte hij een systeem en schreef hij een proefstuk, waar hij op promoveerde aan de Universiteit van Amsterdam.[4] In zijn boek 2020 Warning (2016) analyseert Ingo Piepers internationale conflicten van 1495 tot nu. Rond die tijd begon de wereld te bestaan uit samenlevingen die sterk met elkaar verbonden werden op internationaal niveau. In die tijdspanne zijn verschillende perioden van relatieve rust, die langzaam opbouwen naar een moment van onomkeerbare spanning. Piepers beweert dat er sprake is van terugkerende patronen en wetmatigheden die lijken op een natuurkundig proces, en zag dat op deze patronen wiskundige formules toepasbaar zijn. Hij noemt vier cycli die respectievelijk hebben geleid tot vier grote conflicten: de Dertigjarige Oorlog (1618–1648), de Franse revolutionaire en napoleontische oorlogen (1792–1815), de Eerste Wereldoorlog (1914–1918) en de Tweede Wereldoorlog (1939–1945).
Oorlog in 2020[bewerken]
Volgens de door Piepers ontdekte cyclus zou rond 2020 de vijfde grote oorlog begonnen moeten zijn. Piepers zegt zich te hebben gebaseerd op bestaande data en niet op verzinsels. Historici hebben volgens hem vaak de neiging om uit te gaan van hun eigen mening, maar hij zou redelijk hard bewijs leveren voor een consequent systeem.[5] Sinds 1945, het jaar waarin de Tweede Wereldoorlog eindigde, zouden we in de vijfde cyclus zitten; de Pax Americana. Uit de data-analyse blijkt dat de spanningen in het systeem zich sinds 2011 opbouwen, wat volgens de theorie het omslagpunt betekent van de periode van vrede en (maatschappelijke) ordening. Volgens Piepers is dit te zien aan onder andere de dramatische toename van terroristische activiteiten in de wereld. De oorlog zou volgens het model van Piepers 16 jaar duren en dus eindigen in 2036.[6] Hij geeft aan dat in de komende oorlog bevolkingsgroei, armoede en klimaatverandering centraal zullen staan.[2]
Ook tijdschriften als Foreign Affairs, International Security en The Economist beschreven in 2020 de internationale rechtsorde in artikelen. Men noemt onder meer de strategische competitie tussen de drie grootmachten, en een reeks polariserende trends als het populisme en identiteitspolitiek. Ook wordt door de laagdrempeligheid van sociale media misstanden in de maatschappij sneller zichtbaar, wat kan leiden tot demonstraties in westerse landen.[7]
Kritiek[bewerken]
Door critici is aangevoerd dat de empirische analyses onvoldoende zijn en dat de statistiek te eenvoudig is ingericht. De onderbouwing van een vaste oorlogscyclus en de voorspelling dat een Europees conflict tot een mondiale oorlog leidt, zijn te zwak uitgevoerd.[8] Ook leidt een goed begrip van het verleden niet automatisch tot de mogelijkheid om toekomstige oorlogen te voorspellen omdat deze geen lineair gedrag vertonen.[9] Zo noemt men eveneens het menselijk leervermogen dat in staat is te leren van eerdere oorlogen en onvoorspelbare nieuwe ontwikkelingen in het menselijk sociale gedrag.[10] Ook hoeven internationale spanningen in de 21e eeuw niet langer tot uiting te komen op het militaire vlak.[11]
Bronvermelding[bewerken]
Bronnen, noten en/of referenties
|
Dit artikel "Systeemoorlogtheorie" is uit Wikipedia. De lijst van zijn auteurs is te zien in zijn historische en/of op de pagina Edithistory:Systeemoorlogtheorie.
